WACKEN OPEN AIR 2008


ΤΕΤΑΡΤΗ 30 ΙΟΥΛΙΟΥ : Προς το μεσημέρι και αφού έχουμε πάρει 2 διαφορετικά τραίνα και ένα λεωφορείο από Αμβούργο φτάνουμε επιτέλους στο χώρο του festival τη holy Wacken land όπως ονομάζεται από διοργανωτές και οπαδούς. Το πρώτο πράγμα που μας κάνει εντύπωση είναι η άψογη διοργάνωση ,απολύτως φυσιολογικό για Γερμανούς, και το γεγονός ότι όλη η μικρή πόλη του Wacken ζει και αναπνέει για αυτές τις 3 ημέρες του Festival.Μικροί και μεγάλοι ,γέροι και παιδιά προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ώστε να εξυπηρετήσουν τις ορδές των πεινασμένων και διψασμένων metal fans απ’όλον τον κόσμο. Στήνουμε τη σκηνή μας και ξεκινάμε για μια πρώτη αναγνωριστική βόλτα στο χώρο. Η υπόλοιπη μέρα αναλώνεται σε επισκέψεις στο beergarden,αγορά προμηθειών ,ξεκούραση και προετοιμασία για τις επόμενες ημέρες.

ΠΕΜΠΤΗ 31 ΙΟΥΛΙΟΥ : Επίσημη έναρξη του Festival με τις GIRLSCHOOL να βγαίνουν στη σκηνή. Οι 3 κυρίες που εμφανίζονται στη σκηνή αποδίδουν πολύ καλά κι αποτελούν ένα δυναμικό όσο και ευχάριστο ζέσταμα για το κοινό. Συνέχεια με NASHVILLE PUSSY στο party stage όπου και πάλι την παράσταση κλέβουν οι δύο γυναικείες παρουσίες του group.Παίζουν με δύναμη το βλαχο-αμερικάνικο hard rock τους και η κιθαρίστρια κάνει συνεχώς headbanging αλλά στη μέση περίπου του set τους φεύγουμε και πάμε να πάρουμε μια γεύση από LAUREN HARRIS .Δεν ξέρω κατά πόσο θα είχε θέση στο συγκεκριμένο festival αν δεν ήταν κόρη του Steve Harris ,πάντως αυτό που μας έκανε εντύπωση ,αν και η μουσική της δεν είναι τίποτα ιδιαίτερο ,είναι η ενεργητικότητα που επέδειξε επί σκηνής και ότι είναι αρκετά όμορφη. Οι AIRBOURNE που ακολουθούν είναι απλά σαρωτικοί. Μπορεί η μουσική τους να έχει πάρα πολλές ομοιότητες με AC/DC το live τους όμως είναι εκρηκτικό. Ο κιθαρίστας /τραγουδιστής με ένα μπουκάλι jack Daniels μιλάει συνεχώς ανάμεσα στα κομμάτια ενώ σε μια στιγμή τρελής πόρωσης ανεβαίνει σε μια από τις κολώνες της σκηνής και σολάρει γεγονός που προκαλεί ανάλογες αντιδράσεις και στ ο κοινό. Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι εκείνη τη μέρα οι AIRBOURNE κέρδισαν πάρα πολλές συμπάθειες ανάμεσά τους και μας. Τους AVENGED SEVENFOLD τους παρακολουθούμε υποχρεωτικά μιας και έχουμε καλή θέση κοντά στο true metal stage που παίζουν μετά οι IRON MAIDEN και δεν θέλουμε να την χάσουμε. Είναι κουραστικοί και από ένα σημείο και μετά καταντούν και αφόρητα εκνευριστικοί. Κάνουμε υπομονή και μετράμε τα λεπτά για να βγουν επιτέλους οι IRON MAIDEN στη σκηνή. Με ένα intro που περιλαμβάνει τα Doctor ,Doctor και ένα μέρος του Transylvania έρχεται η ώρα για το λόγο του Ουίνστον Τσώρτσιλ και αμέσως μετά μέσα σε εκρήξεις πυροτεχνημάτων Aces High και η μεγαλύτερη metal μπάντα του πλανήτη είναι μπροστά στα μάτια μας. Απ’ευθείας 2 minutes to midnight και το πρώτο Scream for me Wackenαπό τον Dickinson. Ο ήχος είναι κορυφαίος και οι 80000 fans ,σύμφωνα με τις επίσημες εκτιμήσεις ,συμμετέχουν ενεργά τραγουδώντας ενώ 3 τεράστια video wall δεν σε αφήνουν να χάσεις ούτε δευτερόλεπτο από όσα διαδραματίζονται επί σκηνής. Συνέχεια με Revelations και The trooper όπου ο Bruce κάνει είσοδο με βρετανική στολή και σημαία ανά χείρας .Το συγκεκριμένο κομμάτι αποτελεί φυσικά και ένα από τα highlights σε κάθε τους συναυλία και όπως είναι λογικό προκαλεί ρίγη συγκίνησης σε όλους. Τα σκηνικά στο πίσω μέρος της σκηνής αλλάζουν ανάλογα με το κομμάτι που παίζουν προβάλλοντας συνεχώς διαφορετικές μορφές του Eddie. Ακολουθούν Wasted years ,The number of the beast, Can I play with madness, όπου ο Dickinson μας συστήνει τον McBrain σαν το χειρότερο jazz drummer του κόσμου, Rime of the ancient mariner(ίσως το καλύτερό τους κομμάτι), και στο Powerslave η γνωστή μάσκα κάνει την εμφάνισή της .Στο Heaven can wait στο χορωδιακό μέρος εμφανίζονται στη σκηνή και κάποιοι οπαδοί προφανώς νικητές κάποιου διαγωνισμού. Έχει έρθει όμως η ώρα και για το Fear of the dark το πιο συναυλιακό τους κομμάτι και όλο το Wacken τραγουδά. Iron maiden και ο Eddie σαν μούμια εμφανίζεται στο background. Το encore περιλαμβάνει Moonchild ,Clairvoyant, Hallowed be thy Name και κάπου εκεί το show λαμβάνει τέλος. Η απόδοση όλων των μελών φυσικά και είναι υπεράνω κριτικής άλλωστε μιλάμε για μια μπάντα η οποία έχει παίξει αμέτρητες συναυλίες στην καριέρα της μπροστά σε τεράστια ακροατήρια. Μοναδική παραφωνία κατά την προσωπική μου γνώμη αποτελεί ο Janick Gers ο οποίος σε στιγμές δείχνει σαν ξένο σώμα. Αυτό φυσικά και δεν επηρεάζει τους MAIDEN,πόσο μάλλον εμάς που ήμασταν μικροί στη World Slavery tour και σήμερα είδαμε ένα όνειρο ζωής να εκπληρώνεται..

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ: Ξεκίνημα πρωί πρωί με GRAVE και PRIMORDIAL. Βάσει προσωπικών κριτηρίων επιλέγουμε τους Ιρλανδούς αν και τους έχουμε ξαναδεί. Ο Alan βαμμένος δίνει το ρυθμό και φροντίζει ώστε όλοι οι αγουροξυπνημένοι metalheads να νιώσουν τη δυναμική του group.Με συνεχή λογύδρια ,την προσφώνηση “my friends” και διαρκή κινητικότητα πάνω στη σκηνή παίζουν υλικό κυρίως από τα 2 τελευταία albums και μας προσφέρουν ένα πολύ ωραίο show με κορυφαία στιγμή φυσικά το “The coffin ships” στο οποίο ο Alan πραγματικά δίνει ρεσιτάλ.

Μετακίνηση στο true metal stage για να δούμε τους Αυστραλούς cult thrashers MORTAL SIN. Αν και το “An absence of faith “ δεν μου άρεσε ιδιαίτερα είχα αγωνία να ακούσω τα κομμάτια του εκπληκτικού “Mayhemic destruction” live.Ξεκίνημα με το “The curse” και για τα επόμενα 45 λεπτά το σφυροκόπημα πάει σύννεφο .Όπως είναι λογικό στα παλιότερα κομμάτια εκδηλώνεται μεγαλύτερη συμμετοχή του κοινού και ευτυχώς ήταν αρκετά αυτά. Blood death hatred , Mayhemic destruction και φυσικά τo Lebanon. Αποχωρούμε ικανοποιημένοι και επιστρέφουμε στην party stage όπου έχουν βγεί οι CYNIC .Κατά τη διάρκεια της εμφάνισής τους μαθαίνουμε ότι το νέο τους cd θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο. Η μουσική τους δεν ταιριάζει και τόσο καλά σε ένα ανοιχτό Festival αυτό που οφείλω να παραδεχτώ όμως είναι οι τεχνικές τους ικανότητες οι οποίες σε κάποια σημεία σε κάνουν να απορείς. Παίζουν όλο το “Focus ” και ένα επιπλέον νέο κομμάτι. Η φωνή του Masvidal ακούγεται πολύ ψιλή σε αρκετά σημεία ενώ και ο καιρός έχει αρχίσει να χαλάει επικίνδυνα. Έτσι προς το τέλος του set τους αρχίζει να βρέχει γεγονός που κάνει αρκετό κόσμο να ψάχνει να βρει καταφύγιο. Με την έναρξη της εμφάνισης των UNEARTH στο Wacken ρίχνει καρέκλες οπότε είναι μια καλή ευκαιρία για μια επίσκεψη στο metal market.

Ξαναβγαίνουμε και αφού η βροχή έχει σταματήσει για να δούμε το group που είχε φτιάξει ο Schmier μετά την αποχώρησή του από τους DESTRUCTION δηλ. τους HEADHUNTER. Με τον Jorg Michael στα drums το τρίο βγαίνει στη σκηνή ενώ υπάρχει ελάχιστος κόσμος κάτω απ’αυτήν. ‘Όπως και παλιότερα, ακούγοντας κάποια κομμάτια τους, δεν μας εντυπωσιάζουν ιδιαίτερα γι’αυτό μετακινούμαστε στο true metal stage όπου ήδη έχουν βγει οι ENSIFERUM. Με πολύ περισσότερο κόσμο στο πλευρό τους ,βαμμένοι και φορώντας κιλτ με τα χρώματα της Φινλανδίας παίζουν πειστικά το επικό folk metal τους και απ’ότι φάνηκε από τις αντιδράσεις του κοινού κέρδισαν αρκετό κόσμο. Τους KAMELOT που ακολουθούν δεν τους παρακολουθούμε λόγω προσωπικού κωλύματος Επιστροφή και πάλι για να δούμε τους Σουηδούς epic /symphonic power metallers SABATON. Με υλικό από τα Attero dominatus ,Primo Victoria και The art of war αποδίδουν πολύ καλά αν και ο ήχος σε αρκετά σημεία λόγω του αέρα πηγαινοέρχεται .Κερασάκι στην τούρτα στο τέλος του set τους τα Metal machine και Metal crue σε medley.Τους SONATA ARCTICA που κάνουν την εμφάνισή τους στη σκηνή αμέσως μετά τους παρακολουθούμε διακριτικά από κάποιο bar μιας και η μουσική τους δεν μας λέει και πολλά πράγματα ενώ και η κούραση έχει αρχίσει να κάνει την εμφάνισή της . Στο black stage μετά βγαίνουν οι OPETH αλλά εμείς πάμε στο party stage όπου την ίδια ώρα εμφανίζονται οι θρύλοι του death metal MASSACRE. Με τους Kam Lee και Terry Butler μοναδικούς εναπομείναντες της σύνθεσης που ηχογράφησε το ιστορικό “From beyond” και δύο κιθαρίστες ,έχουν ογκωδέστατο ήχο και ξεκινάνε με το Dawn of eternity. Ο Kam Lee είναι σε μεγάλα κέφια ,τρέχει και κινείται συνεχώς κατεβαίνει κάτω από τη σκηνή λέγοντας πως είναι ίδιος με μας και όχι κάποιος γαμημένος rock star ενώ και η φωνή του είναι καταπληκτική .Στα Biohazard ,Provoked accurser γίνεται χαμός ενώ το intro του Chamber of ages το τραγουδάμε όλοι εν χορώ. Κάπου εκεί κάνει και την εμφάνισή της η πρώτη ελληνική σημαία την οποία θα την ξαναδούμε κάποιες φορές ακόμα. Μοναδικό μειονέκτημα το ότι η βροχή ξεκινάει και πάλι χωρίς ευτυχώς να κρατήσει για πάρα πολύ.

Ακολουθούν οι CHILDREN OF BODOM με σκηνικά που περιλαμβάνουν ένα παλιό αμάξι στο πίσω μέρος της σκηνής και βαρέλια από τα οποία βγαίνουν φωτιές στο μπροστινό .Συνεχείς εκρήξεις πυροτεχνημάτων και φωτιές αποτελούν τη βάση του show των COB. O Alexi Laiho δείχνει πόσο καλός κιθαρίστας και performer είναι είτε με την επικοινωνία του με το κοινό είτε με τα αψεγάδιαστα solos του καθισμένος στο αμάξι του background. Η απόδοσή τους είναι επαγγελματική και καταδεικνύει γιατί οι COB εξελίχθηκαν σε ένα από τα μεγάλα ονόματα του metal σήμερα. Σε κάποια στιγμή ο Laiho προλογίζει ένα κομμάτι τους και ο κημπορντίστας τους ξεκινάει να παίζει το “Jump” των VAN HALEN.Ακολουθεί ένας καλοστημένος χαμός με βρισιές εκατέρωθεν και τελικά ξεκινάνε το δικό τους κομμάτι. Αρνητικό στοιχείο του setlist το ότι δεν περιελάμβανε ,αν θυμάμαι καλά ,ούτε ένα τραγούδι από το ντεμπούτο τους.Στη συνέχεια έχουμε CORVUS CORAX στο black stage και THE HAUNTED στο party stage.Βλέπουμε μισό set από τον καθένα μιας και έχουμε μεγαλύτερη περιέργεια να δούμε τη συνύπαρξη των CORVUS CORAX με χορωδία και συμφωνική ορχήστρα επί σκηνής. Ακολουθούν οι AVANTASIA του Tobbias Sammet με επίτιμους προσκεκλημένους όπως οι Andre Matos, Jorn Lande και ο μεγάλος Uli Jon Roth. Αφού ξεπερνούν τα προβλήματα με τον ήχο στα 3 πρώτα τραγούδια στη συνέχεια προσφέρουν ένα φαντασμαγορικό show με τέλειο ήχο ευτυχώς .Ο Sammet ,ηγέτης του group ,πλέον προσομοιάζει όλο και περισσότερο στον Jon Bon Jovi τόσο φυσιογνωμικά όσο και από πλευράς κινήσεων και ντυσίματος πάνω στη σκηνή. Τελειώνουν το set τους με όλους τους καλεσμένους τους επί σκηνής μέσα σε φωτιές και εκρήξεις πυροτεχνημάτων και πάλι. Δυστυχώς οι προσευχές μας για εμφάνιση και του Michael Kiske μαζί τους δεν εισακούστηκαν. Τελευταίοι της ημέρας οι Νορβηγοί GORGOROTH με καταπληκτικό ,βλάσφημο show. Με 4 ζωντανούς εσταυρωμένους ,κεφάλια σφαγμένων ζώων, αναμμένους δαυλούς και άφθονο corpsepaint αποτελούν την ονείρωξη κάθε true black metaller καθώς και την αφορμή για αναθεματισμό της μουσικής μας από όλους τους άσχετους. Εκπληκτική απόδοση και παίξιμο, κορυφαίος ήχος και true attitude ήταν τα χαρακτηριστικά της εμφάνισης τους .Ο Gaahl δεν μιλάει καθόλου ανάμεσα στα κομμάτια και περιπλανιέται από το ένα άκρο της σκηνής στο άλλο με ένα παρανοϊκό βλέμμα. Μόνο στο τέλος της εμφάνισής τους απευθύνει κάποιες ευχαριστίες προς το κοινό. Δεν ξέρω αν στις επικείμενες εμφανίσεις τους στην Ελλάδα θα τα έχουν όλα αυτά ,πράγμα λίγο δύσκολο ,πάντως και να μην σου αρέσει η μουσική τους αξίζει να τους δεις λόγω του εκπληκτικά σχεδιασμένου show τους.

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ: Το πρώτο group της ημέρας εμφανίζεται στο black stage και είναι οι 3 INCHES OF BLOOD.Με κλασσικομεταλλική εμφάνιση και τον τραγουδιστή τους να θυμίζει σε αρκετές περιπτώσεις τον Halford μας προσφέρουν 45 λεπτά κλασσικού heavy metal χωρίς όμως να μας προξενήσουν ιδιαίτερη εντύπωση. Στη συνέχεια και ενώ βασει προγράμματος είναι η σειρά των EXODUS αντί αυτών εμφανίζονται οι SWEET SAVAGE.Ξενερώνουμε και επισκεπτόμαστε το metal market για μια ακόμα φορά. Επιστροφή στο black stage για τους Γερμανούς thrashers HOLY MOSES .Η Sabbina Classen έχοντας ξεπεράσει το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε είναι ενεργητική, κάνει συνεχώς headbanging και η φωνή της είναι σε πολύ καλά επίπεδα. Τα 45 λεπτά της εμφάνισής τους περνάνε αρκετά ευχάριστα παρόλα αυτά όμως είναι φανερό γιατί τόσα χρόνια είχαν μείνει στη σκιά της ¨αγίας τριάδας¨ (KREATOR,SODOM,DESTRUCTION) του Γερμανικού thrash metal. Επιτέλους μετά την προηγούμενη αναβολή έχει έρθει η ώρα των EXODUS ενός group από τους πρωτεργάτες της thrash metal σκηνής του Bay Area . Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός λένε οπότε το ξεκίνημα με το “Bonded by blood” φαντάζει ιδανικό.

Κάτω από τη σκηνή γίνεται χαμός και οι EXODUS συνεχίζουν να προσφέρουν απλόχερα εκρηκτικό set αποτελούμενο τόσο από παλιά όσο και σχετικά πιο πρόσφατα κομμάτια τους.War is my Sheppard ,Piranha και στο Strike of the beast γίνεται το πρώτο wall of death της ημέρας, γεγονός που αποτελεί και την κορυφαία στιγμή του set τους .Μοναδικά αρνητικά στοιχεία κάποιες άκυρες δηλώσεις του τραγουδιστή για τους μουσουλμάνους και η έλλειψη των “And then there were none” και “Toxic Waltz” από το playlist. Ακολουθούν οι HATEBREED και αφού τους βέπουμε για 2 τραγούδια πάμε να δούμε τους έτερους θρύλους της death metal σκηνής της Florida τους OBITUARY και τους πετυχαίνουμε σε ένα από τα καλύτερά τους, Find the arise και το crowd surfing πάει σύννεφο. Κάθε εμφάνισή τους αποτελεί εγγύηση για αγνό, ανόθευτο , καλοπαιγμένο death metal και ο John Tardy αποδεικνύει ότι είναι ένας από τους καλύτερους death metal τραγουδιστές. Ο Alan West δεν είναι πια μαζί τους και τη θέση του έχει πάρει αν δεν κάνω λάθος ο Ralph Santolla που απ’ότι φαίνεται εξελίσσεται κι αυτός σε γυρολόγο κιθαρίστα του death metal μετά και την προηγούμενη συμμετοχή του στους DEICIDE. Οι AS I LAY DYING που ακολουθούν μαζεύουν αρκετό κόσμο ,εμείς όμως τους βλέπουμε εξ αποστάσεως προσπαθώντας να δροσιστούμε και να ανακτήσουμε δυνάμεις για τους κορυφαίους CARCASS που βγαίνουν μετά. Επιτέλους η αναμονή 10 και βάλε ετών (τα χρόνια που είχαν να παίξουν live) λαμβάνει τέλος. Οι CARCASS βγαίνουν στη σκηνή και ξεκινάνε με το “Inpropapagation”. Χωρίς βέβαια τον Ken Owen στη σύνθεσή τους αλλά με τον Daniel Erlandson να τον αντικαθιστά οι υπόλοιποι 3 είναι παρόντες (Jeff Walker, Mike Ammott, Bill Steer) και δείχνουν γιατί θεωρούνται ένας από τα κορυφαία death metal groups.Συνέχεια με “Buried dreams” και ο Jeff Walker αποδεικνύει το πόσο θεός είναι με το λογότυπο των DEATH κολλημένο στο μπάσο του και αφιερώνοντας ένα κομμάτι στους EXODUS.Κάπου εδώ εμφανίζεται για δεύτερη φορά η ελληνική σημαία γεγονός που το σχολιάζει και ο ίδιος ο Walker.Παίζουν εκπληκτικά με κάποια μόνο μικροπροβληματάκια στον ήχο της κιθάρας του Steer ενώ και τα mosh pit ανάμεσα στο κοινό αυξάνονται με γοργό ρυθμό. Keep on rotting in the free world ,No love lost, Carnal forge και η έκπληξη έρχεται στο Incarnated solvent abuse όπου βγαίνει στη σκηνή και η Angela των ARCH ENEMY για να κάνει τα φωνητικά μαζί με τον Walker.Συγκινητικότερη στιγμή του set και όλου του festival όταν ο Ken Owen παίζει ένα απλό ρυθμό στα drums και στη συνέχεια υποβασταζόμενος απευθύνει ένα σύντομο χαιρετισμό στο κοινό. Εκπληκτική εμφάνιση και προσωπικά η κορυφαία στιγμή του festival μαζί με τους MAIDEN. In grind we trust όπως έγραφε και στις δύο μπότες των drums.Μετά την σαρωτική εμφάνιση των CARCASS οι KILSWITCH ENGAGE που ακολουθούν δεν μας λένε και πολλά πράγματα, ίσως λόγω και του γεγονότος ότι μας έχουν πάρει τα χρόνια και δεν μπορούμε να αποδεχτούμε το NWOAHM τους με τον ίδιο ενθουσιασμό που θα είχε ένας εικοσάχρονος. Έχει έρθει όμως η ώρα και για τη δεύτερη επανένωση του festival και φυσικά αναφέρομαι στους Σουηδούς AT THE GATES .Groups όπως οι DARK TRANQUILLITY και οι IN FLAMES χρωστάνε πάρα πολλά στους AT THE GATES, ενός από τους πρωτοπόρους της μελωδικής death metal σκηνής της Σουηδίας. Οι χαρακτηριστικές κιθάρες «αλφάδια», τα πορωτικά riffs και η φωνή του Lindberg που τους έκαναν διάσημους παρουσιάζονται και πάλι live μετά από αρκετά χρόνια ενώ θυμούνται και τις παλιότερες «τεχνικές» ημέρες τους με setlist βασισμένο σε κάθε επίσημη κυκλοφορία τους ακόμα και από το “Gardens of grief “ EP τους. Μεγαλύτερη συμμετοχή του κοινού υπήρχε όπως είναι λογικό στα τραγούδια από το “Slaughter of the soul” που για πολλούς αποτελεί και την κορυφαία στιγμή τους. Όσοι πάντως θέλετε να τους δείτε υπάρχουν και οι εμφανίσεις τους στην Ελλάδα το Σεπτέμβριο και αν θέλετε τη γνώμη μου καλό είναι να μην τους χάσετε. Συνέχεια με NIGHTWISH στο true metal stage. H Anette δεν είναι Tarja και αυτό το γνωρίζει καλύτερα από όλους το ίδιο το group. Έτσι με εξαίρεση κάποια hits της παλιότερης περιόδου όπως τα Dark chest of wonders και Nemo επικεντρώνονται στην μετα-Tarja εποχή.H Anette είναι κινητικότατη ,έχει αρκετά καλή επαφή με το κοινό αλλά σε κάποιες στιγμές οι συγκρίσεις με την προκάτοχό της είναι αναπόφευκτες. Αυτό δεν φαίνεται να πτοεί καθόλου το κοινό του Wacken το οποίο συμμετέχει σε κάθε κομμάτι των Φινλανδών και φαίνεται άκρως ικανοποιημένο.Το πρόγραμμα μετά περιλαμβάνει το κορυφαίο γερμανικό Thrash group τους KREATOR. Έναρξη ως είθισται με “The patriarch” και “Violent revolution”.Ακολουθούν Pleasure to kill, Enemy of god ,People of the lie, Europe after the rain, Suicide terrorist και Extremme aggressions όπου σχηματίζεται ίσως το μεγαλύτερο mosh pit όλου του festival. Το Betrayer μας φέρνει ευχάριστες αναμνήσεις στο μυαλό με τις σκηνές από το βιντεοκλίπ τους το γυρισμένο στην Ελλάδα να προβάλλονται στα video wall ενώ στα Flag of hate /Tormentor με τα οποία κλείνουν το set τους βλέπουμε σκηνές από τις πρώτες demo ημέρες των KREATOR ακόμα τότε με το όνομα TORMENTOR. O Mille παραμένει ένας από τους πιο ειλικρινείς και συνειδητοποιημένους μουσικούς σε όλο το φάσμα του metal και το αποδεικνύει τόσο σε κάθε εμφάνισή τους όσο και με τη συνολική πορεία των KREATOR όλα αυτά τα χρόνια. Tους LORDI που κλείνουν το festival τους βλέπουμε για λίγη ώρα μιας και η βροχή έχει ξανακάνει την εμφάνισή της και επιπλέον είμαστε κουρασμένοι. Μοναδικό αξιοσημείωτο οι μάσκες και τα κοστούμια τους καθώς και ότι σε ένα κομμάτι τους βγαίνει και τραγουδάει μαζί τους και ο γνωστός UDO των ACCEPT.

Ευχαριστημένοι και ικανοποιημένοι από όσα είδαμε τις 3 ημέρες του festival μαζεύουμε τα κομμάτια μας και παίρνουμε δρόμο για ύπνο και μετά για το ταξίδι της επιστροφής. Αυτό που μένει σαν τελευταία εντύπωση από το όλο event είναι ότι πλέον το Wacken αποτελεί το μεγαλύτερο metal festival του κόσμου αυτή τη στιγμή και συγκεντρώνει οπαδούς από κάθε γωνιά του πλανήτη. Ενδεικτικά είδαμε άτομα από Βραζιλία, Αργεντινή ,Αυστραλία και Καναδά. Άτομα που ταξίδεψαν χιλιάδες χιλιόμετρα μόνο και μόνο για να ζήσουν από κοντά την εμπειρία του Wacken Open Air.Mια εμπειρία που όποιος τη ζήσει θα τη θυμάται για πάρα πολύ καιρό ,ίσως και για όλη του τη ζωή. Αν κάποια στιγμή έχετε τη δυνατότητα να παρευρεθείτε και σεις στη μεγάλη αυτή metal γιορτή μην το σκεφτείτε καθόλου.