Ωραία live αυτά… 4 μπάντες (τρεις ελληνικές, μία σουηδική) που γουστάρουν να ροκάρουν (…πάνω απ’ όλα) σε καιρούς που όλη η ελληνική “καλή” κοινωνία περιμένει “εναγγαλιασμένη” την κυρία Μενούνος (παλιόπαιδα…μην αλλάζετε τα γράμματα) στα αεροδρόμια…Δεν ξέρω τι στο διάβολο υπάρχει στα μυαλά των Ελλήνων και έχουμε ξεπέσει τόσο σαν κουλτούρα, αλλά συνεχίζω να ελπίζω ότι υπάρχει διέξοδος. Δεν με έχει πιάσει καμιά υστερία, ούτε πρόκειται για βραδινό παραλήρημα…απλά μου την δίνει στα νεύρα σε τέτοια τόσο ψαγμένα live να μαζεύονται βία 300 άτομα. Και το κακό είναι ότι η τόσο χαμηλή προσέλευση επηρεάζει και την ποιότητα των εμφανίσεων των εκάστοτε συγκροτημάτων. Δικαιολογίες υπάρχουν πολλές, αλλά εγώ δεν θα κάνω τον ειδήμονα κοινωνιολόγο, να βρίσκω παντού αποδιοπομπαίους τράγους και να χαϊδεύω αυτάκια πιθανών “πελατών”… Κατήχηση τέρμα, ορμάμε στο ψητό!!!

MAHAKALA

Πρώτη μπάντα, οι άπειροι MAHAKALA, οι οποίοι μπροστά σε ανύπαρκτο κοινό (συγγενείς και φίλοι) είχαν τα κότσια να τα σπάσουν σαν να μην τρέχει μία! Sludge καλοπαιγμένο, τίγκα στο distortion, με groove περάσματα και hard rock τύπου Allabama, Thunderpussy, αντικατέστησαν (…σωστά κατ’εμέ) τα cliché grind περάσματα με ωραία σολίδια και breaks άκρως πορωτικά. Κάποιος να υπογράψει την μπαντούλα, πλιζ…

DOWN & OUT

Ακολουθούν οι DOWN & OUT, τους οποίους προλογίζει ο Ennio Morricone, με την μελωδία του καλός, κακός και άσχημος. Ενώ η μουσική τους δεν με ενθουσιάζει, (το εν λόγω βλαχο-αμερικάνικο country-rock πάντα με άφηνε αδιάφορο…), δεν μπορώ όμως να μην παραδεχτώ, ότι η μπάντα ήταν άψογα προβαρισμένη, ιδανική για χαβαλέ καταστάσεις και μπυροποσία μετά μουσικής. Έξυπνη και η προσθήκη βιολιού σε ένα κομμάτι και φυσαρμόνικας σε άλλο ένα, γεγονός που σημαίνει ότι η μπάντα το είδος που παίζει, το ξέρει και το υποστηρίζει απόλυτα.

Highlight και οι φίλοι της μπάντας που αψήφησαν εποχές και φήμες και παραβρέθηκαν στο live, ντυμένοι “καουμπόηδες”.

INFIDEL

Τελευταίο support της βραδιάς οι INFIDEL, οι οποίοι έχουν σύμμαχο τον πολύ καλό ήχο (κάπου στην κονσόλα, πήρε το μάτι τον μπασίστα των Fragile Vastness, Βαγγέλη Γιαλαμά) και με το doom/stoner τους τράβηξαν την προσοχή του κοινού. Παίχτηκαν εκτός των άλλων τα “Facing the Mirror”, “Dreamer Redeamer”, “Echoes In Vain”, “Succubus” και ένα νέο κομμάτι που προσωπικά με άφησε άφωνο. Εάν η μπάντα απαγκιστρωθεί από τον Candlemass ήχο (τα φωνητικά a la Messsiah δεν βοηθούν σ’ αυτό) και συνεχίσει την διαδικασία πειραματισμού και γράψει ανάλογα κομμάτια με το “νέο” θα μιλάμε σε άλλη βάση.






GRAND MAGUS

Το κυρίως πιάτο, καθυστέρησε αρκετά να σερβιριστεί, οπότε υπομονή μέχρι τις 12.00, όπου οι GRAND MAGUS ανεβαίνουν στην σκηνή και ξεκινούν με το “Ulvaskull” απ’το Monument album. Ο κόσμος ανησυχητικά χαλαρός, δεν δημιουργεί το κλίμα που περίμενα…αλλά και η μπάντα παίζει συνολικά 45 λεπτά, χωρίς encore και πραγματικά μένω απίστευτα ξενερωμένος με την ζωή μου!!! Ακόμα και το setlist, με αφήνει ιδιαίτερα ανικανοποίητο, αφού το να ακουστούν μονάχα 3 κομμάτια (Wolfs Return, Nine, Blood Oath) απ’τον τελευταίο απίστευτο και πιο πιασάρικο δίσκο τους, με κάνει να είμαι σκεπτικός για το αν η μπάντα είχε προβαριστεί σοβαρά πριν μας έρθει για live (αρπαχτή;;;). Εκτελεστικά τα πάντα ήταν άψογα, ο ήχος ήταν χαμηλός στα φωνητικά στα 3 πρώτα κομμάτια, ενώ ακούσαμε και τα “Gauntlet” και “Never Learned” από το πρώτο ομώνυμο album τους. Όσο κράτησε, γουστάραμε απίστευτα, διότι όπως και να το κάνουμε ο JB είναι μορφή και η μουσική των GRAND MAGUS είναι HEAVY όσο δεν πάει.

Ίσως εάν ήμασταν πιο πολλοί να μας έκαναν την χάρη με μια διασκευούλα BATHORY! (σ.σ εδώ δεν έπαιξαν το “Kingslayer”, θα παίξουν και διασκευή ρε χλέμπουρα;;;)