Έχοντας χάσει την τελευταία τους εμφάνιση στο Rockwave του 2004 και έχοντας μείνει ενθουσιασμένος απο την πρώτη τους επίσκεψη στην χώρα μας, αποφάσισα να πάω μια βόλτα απο το Club 22 αφού το αρχικό venue (γήπεδο Sporting) είχε αλλάξει. Support μπάντα των SOULFLY σε αυτή την περιοδεία ήταν οι Iταλοί LINEA 77 που με μια αδιάφορη, nu-metal-oειδή μίξη hardcore, emo, thrash και σουηδικού ήχου, κατέλαβαν τη σκηνή για περίπου 30 λεπτά.








LINEA 77

Ελαφρή βασανιστήριο λοιπόν οι Ναπολιτάνοι κύριοι, αφού η παντελείς έλλειψη πρωτοτυπίας και τα clopy-right riffs με άφησαν αδιάφορο εκτός ενός σημείου. Λοιπόν κρατηθείτε... αυτοί οι κύριοι έπαιξαν διασκευή το μνημειώδες ”Walk like an Egyptian” των THE BANGLES και απλά μας άφησαν να κοιταζόμαστε σαν καθυστερημένοι (no offence Frank) μέχρι να καταλάβουμε τί είναι αυτό που ακούμε.

SOULFLY

Όλα καλά, η ώρα έχει πάει 21:20 αν θυμάμαι καλά και στην σκηνή ανεβαίνουν, μετά απο ένα μικρό intro, οι SOULFLY. ”Babylon” για ν'ανοίξει η όρεξη, με μία μπάντα δυναμίτη να τα δίνει όλα επι σκηνής, έναν Max Cavalera όπως πάντα με υπεροπτικό ύφος αλλά και μία εμφάνιση που όλο και πλησιάζει σε μια primitive εκδοχή του Γιάννη Πάριου (πραγματικά βάλτε δυο πρόσφατες φωτογραφίες τους δίπλα δίπλα και θα με θυμηθείτε). Κολλητά λοιπόν και χωρίς καμμία διακοπή συνέχισαν ακάθεκτοι να τρομάζουν τα τύμπανα μας με κομμάτια όπως τα ”Prophecy”, “Seek and strike”, “Living sacrifice”.

Συνέχεια με λίγο απο SEPS εποχή και το αναμενόμενο ”Roots Bloody Roots” ακούγεται απο τα ηχεία. Οι SOULFLY εκείνη τη βραδιά έπαιξαν επείσης απο SEPULTURA τα ”Troops of Doom”, “Refuse Resist”, αφήνοντας μικρούς και μεγάλους ευχαριστημένους. Specials της συναυλίας ήταν σίγουρα η στιγμή όπου ο Max ανέβασε στην σκήνη έναν, "κατουρημένο" απο τη χαρά του οπαδό και έπαιξαν μαζί με τα τύμπανα που συνηθίζουν να φέρνουν επι σκηνής οι SOULFLY, και η συμμετοχή του γιού του Max στα φωνητικά στα ”Bleed/Tree of Pain” ("Μπαμπά, μπαμπάκο μπορώ να ουρλιάξω μαζί σου επι σκηνής", "Δεν ξέρω γλυκιέ μου, ρώτα τη μαμά, αυτή τα κανονίζει αυτά.").

Εν ολίγοις λοιπόν οι SOULFLY για άλλη μια φορά έπαιξαν δυνατά, δυστυχώς αυτή τη φορά με ελαφρός άσχημο ήχο, κέρδισαν το κοινό, ο Max άλλαξε μισή ντουζίνα μπλούζες καθώς όντας μισό αιώνα άνθρωπος θα μυρίζε γεροντίλα με τόσο ιδρώτα που έχυσε και χωρίς καμία έκπληξη έφεραν και αυτή την αποστολή εις πέρας. Προσωπικά με άφησαν ελαφρώς αδιάφορο χώρις βέβαια αυτό να μειώνει την μπάντα.


Σημείωση: Ο ελληνικός alternative τύπος αποφάσισε να ασχοληθεί με την "παιδική" metal σκηνή. Μην το χάσετε!!!