Οι ORANGE GOBLIN είναι από αυτές τις λίγες μπάντες των οποίων ο ήχος είναι αρεστός σε μεγάλη μερίδα οπαδών του σκληρού ήχου, πράγμα απόλυτα δικαιολογημένο τόσο λόγω της ποιότητάς τους όσο και της γενικότερης μουσικής τους αξίας. Δεν ήταν βέβαια η πρώτη φορά αυτή που οι βρετανοί cosmic doomsters επισκέπτονται την χώρα μας, αλλά από αυτά που άκουγα (μιας που δεν ήμουν παρόν στην προηγούμενή τους εμφάνιση επί Ελληνικού εδάφους) ήταν μάλλον η καλύτερη…

INFIDEL

Την βραδιά άνοιξαν οι Έλληνες INFIDEL, τους οποίους έβλεπα για δεύτερη φορά μετά την εμφάνισή τους με τους ALABAMA THUNDER PUSSY στο aN club και οι οποίοι επίσης απ’ όσο μαθαίνω ολοκλήρωσαν πρόσφατα τις ηχογραφήσεις του full length album τους και ψάχνουν για εταιρία. Δεύτερη και καλύτερη λοιπόν μιας που ποιοτικά, το μόνο κοινό της εμφάνισής τους αυτής με την προηγούμενη ήταν το ορχηστρικό oriental intro. Η συνέχεια γνωστή για όσους έχουν ξαναβρεθεί σε κάποιο live της μπάντας. Καλοπαιγμένο, CANDLEMASS-ιακό, groove-άτο doom metal χωρίς πολλές φλυαρίες, με έναν Messiah Marcolin στην θέση του Messiah Marcolin στο μικρόφωνο και ένα απίστευτα δεμένο rhythm section, να μην αφήνει το οτιδήποτε να σε ενοχλήσει στο αυτί. Μην όντας φανατικός οπαδός του ιδιώματός με το οποίο ασχολούνται, θα αρκεστώ στο να πω πως έκαναν πολύ καλά την δουλειά τους, δηλαδή αυτήν του opening act…

LORD 13

Συνέχεια στην βραδιά έδωσαν οι επίσης Έλληνες LORD 13 για τους οποίους έχουμε βαρεθεί να γράφουμε. Βλαχ-ο-southern-o-κατάσταση, fuzzy ήχος, biker στίχος, groove-άτα σημεία, ευκολοχώνευτα solos, σαφείς αναφορές σε KYUSS, LOS NATAS και BLIND DOG και και μια σκηνική (αλλά και γενικότερη) παρουσία που δεν συναντάς εύκολα σε άλλες Ελληνικές μπάντες. Οι LORD 13 είναι από αυτά τα group που με λίγη προσπάθεια παραπάνω θα μπορέσουν να κάνουν πολλά πράγματα (γνώμη μου, την οποία όμως δικαιολογεί και επιλογή τους για την θέση του πρώτου support/co-headline της βραδιάς), αλλά φυλάω το πλήρες της άποψής μου για την δισκοκριτική του full length album τους το οποίο βέβαια και περιμένουμε εδώ και αρκετό καιρό.

ORANGE GOBLIN

Χωρίς να χρονοτριβήσουν ιδιαίτερα, στην σκηνή του club ανέβηκαν οι ORANGE GOBLIN με τον τερατώδη Ben (φωνή) να ορμάει στο μικρόφωνο σαν τίγρης σε γαζέλα (η αντιστοιχία μεγέθους είναι σαφέστατα ανάλογη), και τον Martyn (μπάσσο) να τραβάει σε μία handycam τις πρώτες αντιδράσεις του Ελληνικού κοινού οι οποίες δεν άργησαν να δημιουργήσουν μία μορφή πανικού ο οποίος άρχισε μια σταθερή άνοδο προς το ζενίθ του με την έναρξη του set της μπάντας. Κόκαλο από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, το βρετανικό κουαρτέτο μας χάρισε σχεδόν 1,5 ώρα (αν δεν με απατά η μνήμη μου) βρωμιάς και όγκου με αναφορές σε όλη τους την δισκογραφία αλλά κατά κύριο λόγο το πιο πρόσφατο “Thieving From The House Of God”. Με το south-ιλίκι πιο έντονο απ΄ότι στο studi-ακό τους αποτέλεσμα, ένα παραμορφωμένο μπάσσο/οδοστρωτήρα, τον Joe (κιθάρα) να… “πιάνει απόδοση” καλύπτοντας το κενό των δεύτερων κιθαριστικών που ακούμε στα LPs των GOBLIN και τον Ben να κάνει σαν ταύρος σε υαλοπωλείο, το αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε παρά να είναι η απόλυτη live εμπειρία. Ένα άλλο χρώμα στην βραδιά έδωσε το μικροφωνικό παραλήρημα του roadie της μπάντας (και πρώην κιθαρίστα των IRON MONKEY) ο οποίος ενώ φρόντισε να προαναγγείλει την έξοδο της μπάντας στην σκηνή με την δήλωση “Welcome the kings of rock” λίγο αργότερα και ενώ η επήρεια των ουσιών ήταν σαφέστατα πιο έντονη, συνέχισε με την αναγγελία “Orange Goblin, you don’t deserve that!”.

Κορυφαίες στιγμές τόσο το μη προκαθορισμένο encore όσο και η απίστευτή διασκευή ZZ TOP. Στο σύνολό της μια βραδιά που θα αργήσουμε να ξεχάσουμε. Round up the horses!