Με τον Attila Csihar οι Mayhem και πάλι στη σύνθεσή τους και μετά απο 4 συναυλίες στην παγωμένη πατρίδα τους την Νορβηγία επισκέπτονται ξανά την χώρα μας για 3 lives Πάτρα, Θεσσαλονίκη και Αθήνα.

Έφτασα έξω απο το “AN” κατα τις 8 και κάτι βλέποντας αρκετό κόσμο να περιμένει ν’ ανοίξουν οι πόρτες. Περιμέναμε αρκετά όσπου κατα τις 9 και επιτέλους ο κόσμος άρχισε να μπαίνει. Μπαίνοντας μέσα βλέπω το τεράστιο (για τα δεδομένα του AΝ) κόκκινο πανό με τυπομένο το μαύρο λογότυπο της Νορβηγικής μπάντας κρεμασμένο πίσω απ' το drum-set που θα καθόταν αυτή η μηχανη που ονομάζεται Jan Axel Von Blomberg (aka Hellhammer) και κλασσικά πλέον την γουρουνοκεφαλή να διακρίνεται. Σε μικρό χρονικό διάστημα ο χώρος έχει πραγματικά γεμίσει ασφυκτικά και ανεβαίνουν στη σκηνή οι Έλληνες Electrorizon. Χωρίς να έχουν καλό ηχο ειδικά στην αρχή τα 3 παιδιά που αποτελούν τη μπάντα παίζανε ενα Industrial, Dark Wave, EBM στυλάκι σε φάση Suicide Commando, Hocico αλλά με περισσότερες κιθάρες. Προσωπικά μ' αρέσανε αλλά δεν ηταν το κατάλληλο support για τους Mayhem.

Ώσπου έφτασε η στιγμή που απ'τα ηχεία ακουμε το “Silvester Anfang” και οι Attila Csihar, Rune Eriksen (aka Blasphemer), Jorn Stubberud (aka Neckrobutcher) και Jan Axel Von Blomberg (aka Hellhammer) ανεβαίνουν στη σκηνή υπο τις ιαχές του κόσμου "Mayhem - Mayhem". Τέσσερα χτυπήματα απo τον Hellhammer και πρώτο κομμάτι το “Deathcrush” και όλοι περιμένουμε να ακούσουμε την φωνή του Attila που μολίς μπαίνει βλέπουμε οτι ερμηνεύει ιδανικά το κομμάτι. Παίξανε κομμάτια και απ'τα 3 album τους. Η φωνή του Attila τρομερά ερμηνευτική απο ουρλιαχτα μέχρι καθαρά φωνητικά και όλα τέλεια. Οι δύο ένχωρδοι της μπάντας να οργώνουν με τον Necrobutcher να καπνίζει και να πίνει μπύρα ενω παίζει και τέλος ο κύριος Jan Axel Von Blomberg να σε κάνει να μένεις με ανοιχτό το στόμα. Υπερβολικά γρήγορος και τεχνικός (έχει και 2-3 πτυχιάκια στα τύμπανα) σε κάνει να νομίζεις οτι δεν είναι άνθρωπος, αλλά μηχανή. Τελευταίο κομμάτι και ο Attila αρχίζει και τρέχει πάνω κάτω στη σκηνή και ρίχνει πιατίνια βάσεις μικροφώνων πέφτει για λίγο προς το κοινό και γενικότερα τα σπάει κανονικά προκαλώντας ντελίριο στο πλήθος.

Το μόνο κακό ήταν οτι παίξανε πολύ λίγο και έλειπαν κομμάτια όπως το “De Mysteriis Dom Sathanas”. Κατά τ' άλλα ήταν εκπληκτικοί με καλύτερη στιγμή κατα τη γνώμη μου το “Freezing Moon”. Αντε και του χρόνου τώρα...