Το βράδυ της Κυριακής έκλεισε στο Gagarin η ευρωπαική περιοδία των Φινλανδών για το 2002.Οι Sentenced είχαν το δύσκολο έργο να ικανοποιήσουν τους μοιρασμένους οπαδούς τους,καθώς πολλοί είναι αυτοί που τους εκτιμούν για τα πρώτα άλμπουμ τους (εως το Down) και όχι για την αμφιλεγόμενη συνέχεια της πορείας τους.Ας δούμε αν τα κατάφεραν...

Τη συναυλία άνοιξαν οι "δικοί μας" Fragile Vastness, εκπρόσωποι του progressive ήχου. Αν και δεν είμαι φανατικός του συγκεκριμένου ιδιώματος, είδα ένα group "δεμμένο" και με εντυπωσιακές τεχνικές ικανότητες. Ήταν ιδιαίτερα άνετοι στην σκηνή και πιστεύω πως άξια κέρδισαν το χειροκρότημα του κοινού.. Έχουν βγάλει και νεό άλμπουμ, το οποίο και θα προτείνω στους fan του είδους. To άλμπουμ κυκλοφορεί από την Sleaszy Rider.

Εν το μεταξύ, το Gagarin είχε γεμίσει ασφυκτικά και ήρθε η ώρα των Φινλανδών να κάνουν την είσοδό τους στην σκηνή. Υπήρξε θερμότατη ανταπόκριση από τους οπαδούς, οι οποίοι συνόδευαν τον τραγουδιστή Ville Laihiala από το πρώτο κομμάτι μέχρι και το τελευταίο. Η μπάντα επικεντρώθηκε στα κομμάτια από τα πρόσφατα άλμπουμς και ιδιαίτερα στον τελευταίο δίσκο "The Cold White Light". Χαμός έγινε με τα "neverlasting","farewell" και "the suisider". Υπήρξαν αναφορές και στα πρώτα χρόνια τους αλλά περιορίστικαν στα hit τους "bleed", "noose" και "warrior of life" από το Down καθώς και στο "nepethe" από το Amok. Ακούστηκε και η διασκευή του "The Trooper" των Maiden από το φοβερό ομώνυμο Ep που κυκλοφόρησε η μπάντα το 1993, ωστόσο έλειπαν τα ακραία φωνητικά και το κομμάτι ελάχιστα πλέον διέφερε από το original.

Γενικότερα, η μπάντα έχει πλέον υιοθετήσει ένα στύλ ,τόσο μουσικά όσο και σε παρουσία, που θυμίζει Him και άλλες "ελαφρές" μέταλ/ποπ απόπειρες, το οποίο αν και εύηχο, καταντά εύκολα βαρετό (μπουκωμένο κουπλέ,αναμενόμενο ξέσπασμα και ψευτοενθουσιώδες,ευκολοχώνευτο ρεφραίν). Δεν είναι σύμπτωση ότι την παραγωγή στο "The Cold White Light" έχει αναλάβει ο Hiili Hiilesmaa, παραγωγός των Him. Ατάκες του τύπου "θέλω να σας δω να χοροπηδάτε μαζί μας" δεν έχουν σχέση με την ιστορία της μπάντας και ξένισαν τους οπαδούς της πρώιμης εποχής.Από την άλλη, μεγάλο μέρος του κοινού έδειχνε ικανοποιημένο από το νέο στυλ του σχήματος και δημιούργησαν μια πολύ ζεστή,χαρούμενη ατμόσφαιρα. Έχω την εντύπωση πάντως ότι ηλικιακά, το κοινό τους έχει μεταφερθεί στη ζώνη των 13 με 16.Η αλήθεια ωστόσο, είναι ότι το group δεν έδειξε να σκίζεται ιδιαίτερα να ικανοποιήσει τους οπαδούς του και μάλλον βιάζονταν να εκπληρώσουν την τελευταία συναυλιακή τους υποχρέωση και να ασχοληθούν με άλλα πράγματα...

Ύστερα απο δύο encore και μόνο μίας ώρας συνολική παρουσία εγκατέλειψαν την σκηνή, αφήνοντας πολλούς από τους οπαδούς δικαιολογημένα ανικανοποίητους. Ας ελπίσουμε ότι την επόμενη φορά θα ετοιμάσουν ένα καλύτερο και μεγαλύτερο playlist.



Υγ.Έχει παραγίνει το κακό με τα encore...