Πέρασαν 7 χρόνια από το πρώτο full length άλμπουμ των Moonspell και επιτέλους εκπληρώθηκε το όνειρο όσων είχαν την ευτυχία να συναντηθούν με την μουσική των Πορτογάλλων. Να ζήσουν μια αληθινή live Gothic εμπειρία...

Το Ρόδον γέμισε (όχι ασφικτικά πάντως, καθώς ήταν αισθητή η έλλειψη διαφήμισης) από μαυροντυμένες φιγούρες αλλά και από φαινομενικά άσχετα με το χώρο άτομα, γεγονός που υπογραμμίζει την πολυσυλλεκτικότητα των Μoonspell.

Με καθυστέρηση περίπου 45΄ λεπτών, έσβησαν τα φώτα και το group έκανε την είσοδό του στην σκηνή... Μοναδικό φως, το φανάρι που κρατούσε ο τραγουδιστής, Fernando Rebeiro... και αφού μας άφησαν άφωνους, ξεκίνησαν με τον τελευταίο δίσκο τους, "Darkness and Hope".

Ακούστηκαν κομμάτια από όλη την διαδρομή τους, με έμφαση στα δύο πρώτα τους άλμπουμς "Wolfheart" και "Irrelegious" που είναι και τα πλέον αγαπητά από τους Έλληνες οπαδούς. Προβλήματα με τον ήχο δεν υπήρξαν ιδιαίτερα, εκτός από το κλασικό σπάσιμο της χαμηλής έντασης της lead κιθάρας σε σημεία που θα έπρεπε να τσακίζει κόκκαλα... Αλλά και αυτές οι στιγμές, χάνονταν κάτω από το βάρος μιας φοβερής σκηνικής παρουσίας...

Χωρίς ειδικά εφέ, φανταχτερά πανό, φωτιές και λοιπά κολπάκια κατάφεραν να περάσουν μια ειλικρινή ατμόσφαιρα πηγαίας μελαγχολίας και gothic ρομαντισμού... Άξιοι!

Σημ: Μαζί μου ήρθαν ένας powerας, ένας loungeοβιος κι ένας fan της electronica... Όλοι φύγαμε ενθουσιασμένοι! Απίστευτο...