Πολλές φορές βαλλόμενος από τον καταιγισμό ποιοτικών κυκλοφοριών από progressive rock/metal μπάντες νομίζω ότι έχουμε επιστρέψει στη δεκαετία του 70, όταν το συγκεκριμένο είδος μεσουρανούσε (ευτυχώς πια με καλύτερες αμφιέσεις των συγκροτημάτων). Από αυτό το προοδευτικό πάρτι δεν θα μπορούσε να λείπει το super group των Transatlantic. Οδηγούμενοι κυρίως από την αστείρευτη δημιουργική ανησυχία των Neal Morse (ex- Spock’s Beard) και Mike Portnoy (ex-Dream Theater και ex γενικώς) αλλά και με την βοήθεια των  Roine Stolt (The Flower Kings) και Pete Trewavas (Marillion) μας δίνουν άλλο ένα άλμπουμ περιπετειώδους συναρπαστικής μουσικής.

Ο δίσκος ανοίγει με ένα έπος διάρκειας 25 λεπτών χωρισμένο σε 5 μέρη (τα "Overture", "The Dreamer and the Healer", "A New Beginning", "Written in Your Heart", "The Dreamer and the Healer (Reprise)"). Πρόκειται για ένα κυρίως ορχηστρικό κομμάτι με πολύ πλούσια ενορχήστρωση. Η διαδοχή ήρεμων σημείων και συμφωνικών κορυφώσεων διατηρεί το ενδιαφέρον του ακροατή αμείωτο. Τα φωνητικά, όπου αυτά υπάρχουν, έχουν πολύ έξυπνα γραμμένες φωνητικές γραμμές ενώ στην εκτέλεση τους προσθέτει και την ιδιαίτερη χροιά του ο μόνιμος συνεργάτης της μπάντας   Daniel Gildenlöw (Pain of Salvation).

Ακολουθεί το “Shine”, μια όμορφη μπαλάντα η οποία είναι ότι πιο κοντινό σε single έχει ο δίσκος και αποτελεί και το βίντεο κλιπ του. Στη συνέχεια συναντάμε το "Black as the Sky", ένα power progressive κομμάτι με φωνητικά του Stolt (οι Transatlantic τραγουδούν όλοι στις συνθέσεις τους. Πρόκειται για μια δυναμική σύνθεση στην οποία δίνουν το στίγμα τους τα τύμπανα του Portnoy. Να σημειώσουμε εδώ ότι ο πρώην ντράμερ των Dream Theater μετά τη θητεία του σε χίλιες μύριες μπάντες ακούγεται πιο συμμαζεμένος και ουσιαστικός από ποτέ. Το "Beyond the Sun" είναι μια ακόμη μπαλάντα με πιάνο και τσέλο που θυμίζει Marillion της εποχής Hogarth.

To άλμπουμ κλείνει με άλλο ένα 32λεπτο (!) έπος αποτελούμενο και αυτό από 7 υπομέρη, τα I. "Overture", II. "Ride the Lightning", III. "Black Gold", IV. "Walking the Road", V. "Desolation Days", VI. "Lemon Looking Glass", VII. "Ride the Lightning (Reprise)". Εδώ εμφανίζονται αρχικά οι αναμενόμενες Dream Theater επιρροές ακολουθούμενες από στοιχεία από Yes και Genesis. Οι πληκτρογραμμές από mellotron και moog ξιφομαχούν του τραγουδιού.

Οι Transatlantic κατάφεραν να μας δώσουν έναν άξιο διάδοχο του αριστουργηματικού “The Whirlwind”, πράγμα αναμενόμενο για μουσικούς της κλάσης τους. Παρόλη την μεγάλη διάρκειά του ο χρόνος ακρόασης περνά απολαυστικά κρατώντας ψηλά το ενδιαφέρον. Προτείνεται ανεπιφύλακτα.

Υ.Γ.: Η special edition του δίσκου περιέχει ένα δεύτερο cd με 8 διασκευές γνωστών progressive και rock κομματιών με καλύτερη το   "And You and I" των Yes.