Ο Paul Ledney είναι εικόνισμα κι οι Profanatica θεοί. Από τις τσίτσιδες early 90's φωτογραφίες, έως το φετινό πόνημα με τον καταπληκτικά βλάσφημο τίτλο, αυτή η μπάντα είναι μεγάλο κεφάλαιο στη βίβλο του βάρβαρου black metal. Κάνανε όσα κάνανε με εκείνα τα αρχαία demo τους, κατόπιν κράτησαν ένα χαλαρό και αποστασιοποιημένο προφίλ μέχρι τα mid 00's, και από το 2007 και μετά οι Ledney και Gelso αποφάσισαν να επιστρέψουν για τα καλά. Δυο δίσκαροι, κάτι σούμες παλιότερου υλικού, και ιδού το τρίτο ολοκληρωμένο άλμπουμ, τρία χρόνια μετά το “Disgusting Blasphemies against God”.

Οι Αμερικανοί στο "Thy Kingdom Cum" δεν ξεφεύγουν από τη γνωστή συνταγή και καλώς πράττουν. Λυσσαλέο black/death, με μπροστάρη στην παραγωγή ένα rhythm section δίχως ιερό και όσιο (κάτι κοψίματα σαν αυτό προς το τέλος του “Denounce Him”, όπου τα ντραμς οργιάζουν μόνα τους, είναι σκέτη απόλαυση), το οποίο κυριαρχεί στο τελικό αποτέλεσμα. Αλλά και η κιθάρα του Gelso κάνει τα δικά της, έρποντας μεταξύ ασφυξιογόνων επαναλαμβανόμενων riff (η εισαγωγή του “Definite Atonement” προσφέρεται για ψυχιατρική μελέτη) και αντιμελωδικών σκέρτσων (που λοξοκοιτάζουν τους παλιούς Morbid Angel). Πάνω κάτω η συνέχεια του “Disgusting Blasphemies..” δηλαδή, με βελτιωμένο το συνθετικό τομέα. Τα φωνητικά του Ledney παραμένουν όσο αποκρουστικά και σκατόψυχα ξέραμε, ο άνθρωπος φτύνει χολή σε κάθε όσιο και ιερό με τη γδαρμένη χροιά του. Όσον αφορά τις ταχύτητες, ο δίσκος ποικίλει, περιλαμβάνοντας από υπερταχείς οδοστρωτήρες (όπως το ομώνυμο) μέχρι mid tempo και σχεδόν doom περάσματα (άκου καλά το “Water to Blood”). Πάνω απ' όλα ο ήχος σε κρατάει στην τσίτα, με εκείνα τα αποπνικτικά riff που λέγαμε, αλλά και με το σφιχτό και προτεταμένο ρυθμικό μέρος. Η μισάωρη διάρκεια κρίνεται ικανοποιητικότατη, όσο χρειάζεται για να αναπτυχθεί ένα τόσο άξεστο δημιούργημα χωρίς να κουράσει. Τέλος το εξώφυλλο είναι απαράδεκτο, μάλλον κλεμμένο από μπλοκ ζωγραφικής μαθητή δημοτικού, και δεν αξίζει περαιτέρω σχολιασμού.

Οι Profanatica είναι δυο παλιόγριες που ξέρουν τι κάνουν και το κάνουν καλά. Μας βαράνε κάθε τρία χρόνια μια ένεση βλάσφημης  πρέζας και μετά ξαναχώνονται στο κελί τους, κάπου στα ενοικιαζόμενα του κερασφόρου. Υποψήφιοι χρήστες είναι όσοι αρέσκονται σε ανόθευτο βαρβάτο μαύρο μέταλλο με νεκρομεταλλική τεχνοτροπία, αλλά και όσοι περνώντας έξω από εκκλησία σκέφτονται να μαγαρίσουν την Αγία Τράπεζα. Δομημένος θόρυβος από τα καζάνια της κόλασης λοιπόν, όσοι πιστοί προσέλθετε.