Την συγκεκριμένη μπάντα την παρακολουθώ καιρό, μου τράβηξε την προσοχή από την πρώτη στιγμή. Μολονότι η Ισπανία δεν έχει και πολλά παραδείγματα μπαντών να δείξει, οι Avulsed (εκτός του ότι ακολουθούν πιστά τόσα χρόνια αυτό που κάνουν, αγνό death metal δηλαδή) άνετα ιδρύουν δική τους σχολή στο ιδίωμα και αυτό λόγω των φωνητικών του θεού Dave Rotten!

Στον δίσκο τώρα, τέσσερα χρόνια μετά το δυνατό “Nullo” (ούτε που κατάλαβα πότε πέρασαν…) έρχονται με το ίδιο line-up (εκτός του drummer), το οποίο γενικά είναι σταθερό από το 1996, όσον αφορά κιθάρες και φωνητικά, να σαρώσουν τον τόπο και πάλι. Αρχίζουν με μια ατμοσφαιρικότατη εισαγωγή για να μπουν μετά από δυο λεπτά περίπου στο “Dead Flesh Awakening” και φυσικά ακολουθεί ο πανικός ο ίδιος! Old school death metal χωρίς πολλά blastbeats, με πολλά όμως γρήγορα thrash περάσματα και εναλλαγές σε αργόσυρτα μέρη. Λιώσιμο αυτιών και εγκεφάλου δηλαδή, γιατί πραγματικά από την αρχή του δίσκου νιώθεις πως τρως «σφαλιάρες» από παντού! Τσεκάρετε το “Was Not My Blood” και θα καταλάβετε ακριβώς τι εννοώ (ή το θεϊκό “Zompiro”).

Αυτό που τους κάνει ακόμα πιο πωρωτικούς και ιδιαίτερους είναι τα ‘ανατολίζοντα’ θέματα στις κιθάρες, τα οποία μένουν στο μυαλό. Κάτι που εκτιμώ πολύ στο δίσκο τους είναι ότι ναι μεν έχει πολύ καλή παραγωγή, αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση υπερβολική και ‘υπερτριγκαρισμένη’, όπως γίνεται με πάρα πολλές μπάντες στο ιδίωμα πλέον.

Ιδιαίτερη ανάλυση χρειάζεται ο ‘σάπιος’ Dave Rotten, ο οποίος έχει μια από τις πιο ιδιαίτερες φωνές σε όλο το φάσμα του death metal! Κάποιος μπορεί να καταλάβει τους Obituary κατευθείαν από την φωνή του Tardy. Ε, έτσι ακριβώς γίνεται και με τους Avulsed. Έχει βρει πατέντα ο άνθρωπος!

Τέλος στον δίσκο συμπεριλαμβάνεται και η διασκευή στο “Ζombie Ritual” των Death. Από το όνομα του δίσκου και μόνο φαίνεται πως έχουμε κάτι σαν φόρο τιμής στους Death….