Ακούγοντας πρώτη φορά το μεθυστικό "The Cloak" ή το σπονδυλωτό "The Valley" από το νέο album των Leprous, συνειδητοποίησα τι ακριβώς πρεσβεύουν οι Νορβηγοί στην σύγχρονη προοδευmτική μουσική σκηνή. Αυτό που έπραξαν με επιτυχία στα 90's οι Muse, πριν δηλαδή μετατραπούν σε αστέρες και απολέσουν την συγκέντρωση τους στα καθαρά "μουσικά" θέματα, το διαθέτουν αυτή την στιγμή οι Leprous σε περίσσια. Μπορούν και συνθέτουν τραγούδια για την μεγάλη πλειοψηφία του rock/metal κοινού, χωρίς pop υπόστρωμα, με πειραματική διάθεση και τεράστια προσοχή στις λεπτομέρειες της παραγωγής. Σίγουρα οι Leprous δεν διαθέτουν τα φόντα να προκαλέσουν τον ενδιαφέρον εκατομμυρίων, αλλά πιστέψτε με, αυτό συμβαίνει για "μη καλλιτεχνικούς" λόγους. Στο τρίτο κατά σειρά εξαίσιο album τους, υπό τον τίτλο "Coal", αντιλαμβάνονται την δύναμη της φωνής του Einar Solberg και έτσι συνθέτουν ένα έντονα βοκαλιζέ άλμπουμ, όπου riffs και πλήκτρα πολλές φορές μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, με σκοπό να αναδειχθούν οι άψογες ερμηνείες του νέου, αυτού, ταλέντου. Η συμμετοχή του Ihsahn (solo, Emperor) στο ακραίο "Contaminate Me" που κλείνει τον δίσκο, συμβάλει στην εξοικείωση του ακροατή με την σκοτεινή πλευρά της μουσικής των Νορβηγών, γεγονός που αποδεικνύει περίτρανα ότι το γκρουπ ελάχιστη σχέση θέλει να έχει με την έννοια του "positioning".