Η συνεισφορά των NEUROSIS στο Doom, αλλά και την ευρύτερη ακραία μουσική είναι χωρίς αμφιβολία τεράστια. Εκτός από (τουλάχιστον) δύο άλμπουμ που κούνησαν για τα καλά την underground σκηνή, οι NEUROSIS είναι μια από τις λίγες μπάντες με πρακτικά κανένα κακό άλμπουμ στο ενεργητικό τους. Ακόμα κι αν κάποια από τα album τους δεν είχαν το καλλιτεχνικό αντίκτυπο ενός “Souls At Zero” ακούγονται αν μη τι άλλο πάντα ευχάριστα.

Λένε ότι αυτό που διαχωρίζει ένα σπουδαίο άλμπουμ από ένα απλά αδιάφορο συχνά είναι θέμα λεπτομερειών. Το "Honor Found in Decay" λοιπόν είναι μια τέτοια περίπτωση. Θα μπορούσε να είναι ένας δίσκος που για μια ακόμα φορά θα μας έκανε να παραμιλάμε. Ωστόσο πρόκειται για ένα άλμπουμ που έχει τα πάντα αλλά ο τρόπος που παρουσιάζονται όλα όσα έχει να πει οδηγούν στο… τίποτα.

Το “Honor Found in Decay” αποτελεί τη φυσική συνέχεια του “Given to the Rising” αν και γίνεται άμεσα ορατό πόσο πολύ η μπάντα έχει ωριμάσει στα πέντε χρόνια της απουσίας της. Σε κάθε κομμάτι του δίσκου θα βρείτε τμήματα και ιδέες που θα μπορούσαν να κάνουν τους οπαδούς των NEUROSIS να ουρλιάζουν από ικανοποίηση, αλλά για κάποιο λόγο αυτές οι ιδέες ποτέ δεν ολοκληρώνονται. Η ποιότητα των κομματιών δεν έχει πέσει σε επίπεδο τμημάτων συνθέσεων, αλλά σαν σύνολο δεν είναι ικανοποιητική. Απόν είναι και το ένα κομμάτι που έκανε τη διαφορά όπως στις περασμένες κυκλοφορίες του συγκροτήματος. Θα περιέγραφα τα περισσότερα κομμάτια του "Honor Found in Decay" ως «σεξ χωρίς οργασμό» και αυτός  ο χαρακτηρισμός  συνοψίζει και τα συναισθήματά μου για ολόκληρο το δίσκο.

Όπως και να έχει ένα θετικό που εντοπίζω είναι ότι με κάθε ακρόαση ανακαλύπτω νέα στοιχεία που δεν υπήρχαν στο παρελθόν και όσο πιο πολύ ακούω τον δίσκο τόσο περισσότερο τείνω να τον σέβομαι (ως εκεί). Παραδοσιακά οι δίσκοι των NEUROSIS θέλουν πολλές ακροάσεις αλλά επιτρέψτε μου να κάνω την πρόβλεψη ότι ο συγκεκριμένος ποτέ δεν θα «καλλιεργηθεί» στις συνειδήσεις των οπαδών όπως έκανε το “Given to the Rising” για παράδειγμα.