Ανέκαθεν έτρεφα τεράστιο σεβασμό στους DEMON. Πέρα από το υποκειμενικό μου μουσικό γούστο, είναι αν μη τι άλλο αξιοπρόσεκτο το γεγονός πως χωρίς να έχουν γνωρίσει ουσιαστικά σοβαρή επιτυχία  συνεχίζουν να υφίστανται, να δίνουν συναυλίες και να κυκλοφορούν δουλειές, τη στιγμή που η συντριπτική πλειοψηφία των συνοδοιπόρων τους από τα χρόνια του NWOBHM έχουν εγκαταλείψει προ πολλού.

Το “Unbroken”, η ενδέκατη δισκογραφική δουλειά τους, κυκλοφορεί επτά ολόκληρα χρόνια μετά το αξιοπρεπέστατο “Better the Devil you Know” σε μια πολύ όμορφη συσκευασία που αποδεικνύει το μεράκι του Dave Hill για το συγκρότημά του. Η αγάπη άλλωστε του ιδρυτή, τραγουδιστή, στιχουργού και βασικού συνθέτη για τους DEMON είναι και ο βασικός λόγος της ύπαρξης του γκρουπ μέχρι και σήμερα. To “Unbroken” δεν ξεφεύγει ούτε χιλιοστό από το μελωδικό hard rock/metal, για το οποίο οι DEMON είναι γνωστοί και αγαπητοί στο ελληνικό κοινό, με μια σαφή όμως διάθεση επιστροφής στις αρχές της δεκαετίας του ογδόντα, βασισμένο κυρίως στις εξαιρετικά δουλεμένες κιθάρες του Paul Hurne και τα πανέμορφα σόλο του, παρά στα πλήκτρα των μετέπειτα δουλειών τους. Tο “Unbroken” σφύζει από μελωδικά ρεφραίν, μουσική που αποπνέει ειλικρίνεια και διάθεση και ενδιαφέρουσα στιχουργική δουλεία. Το “Prey” με την εισαγωγή του που ανοίγει το δίσκο, κινείται στα χνάρια του “Night of the Demon”, το “Shine a Light” θα θυμίσει απόλυτα το “Don’t Brake the Circle” και το “I Still Believe” το “Remembrance Day”. Τόσο με τις μπαλάντες του, όσο και με τα σκληρότερα SAXOΝ-οειδή “Unbroken” και “Fill Your head with Rock”, η τελευταία δουλειά των DEMOΝ θα ενθουσιάσει, πιστεύω, τους λίγους αλλά πιστούς φίλους τους, όπως και τους λάτρεις του μελωδικού ήχου και του κλασσικού metal.

Δεν μπορώ να πω πως περίμενα από τους DEMON να προσφέρουν κάτι πρωτοποριακό ή να ανανεώσουν τον ήχο τους και να κερδίσουν την καταξίωση που άξιζαν. Το τελικό όμως αποτέλεσμα του “Unbroken” υπερβαίνει κατά πολύ τις προσδοκίες μου. Όχι, δεν μπορώ να πω ότι είναι ανώτερο του “The Plague” ή του ”Taking the World by Storm”, παίζει όμως μπάλα άνετα στο αμέσως επόμενο σκαλί, μαζί με τα “The Unexpected Guest” και “Breakout”, κάτι το οποίο όπως και να έχει αποτελεί σημαντικό επίτευγμα!