Αναμφισβήτητα το black metal είναι το πιο ιδιαίτερο παρακλάδι του σκληρού ήχου εντός και εκτός μουσικού πλαισίου. Κατηγορήθηκε ουκ ολίγες φορές για ρηχότητα, έλλειψη έμπνευσης και διάφορα άλλα χαριτωμένα. Είναι αξιοσημείωτο όμως πως αρκετά συγκροτήματα που κράτησαν ψηλά τη σημαία του ιδιώματος όταν αυτό διένυε τα πρώτα του βήματα, έσπασαν τα στεγανά και τα στενά όρια αυτού του ήχου κατά τη διάρκεια της δισκογραφικής του παρουσίας και κυκλοφορούν ακόμα και σήμερα αξιοσημείωτες δουλειές, που θα τις ζήλευαν ακόμα και τα ινδάλματα των πάλαι ποτέ κατηγόρων τους. Οι ENSLAVED είναι μια από αυτές τις μπάντες και το δωδέκατο album τους που τιτλοφορείται “Riitiir”, κυκλοφορεί και έρχεται να διαδεχτεί το ξεχωριστό “Axioma Ethica Odini”.

Ακούγοντας για πρώτη φορά το “Riitiir”, μένει η εντύπωση πως αυτό συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε  πριν από δύο χρόνια ο προκάτοχός του, αλλά με πιο ενδελεχείς ακροάσεις οι διαφορές γίνονται πλέον εμφανείς.  Οι μεγαλύτερες διάρκειες των κομματιών, οι δομές και το συναίσθημα των συνθέσεων που αποκτούν πιο επικό και πομπώδη χαρακτήρα, η αύξηση των καθαρών φωνητικών έναντι των πνιχτών, η εντονότερη progressive διάθεση, αλλά και τα αυξημένα leads/ solos του Ice Dale, είναι και οι κυριότερες από τις προαναφερθέντες διαφορές του “Riitiir” σε σχέση με το “Axioma Ethica Odini”. Από εκεί και πέρα, σαν το παλιό κρασί, η φωνή του Herbrand Larsen γίνεται ολοένα κι ομορφότερη με το πέρασμα του χρόνου, οι ‘70s νοοτροπίες περιβάλλονται περίφημα με τη γνωστή μαυρομεταλλική αύρα των Νορβηγών,  ενώ δίνεται επιπλέον έμφαση στις μελωδίες και στις αρμονίες. Τέλος, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως οι συνθέσεις είναι αψεγάδιαστες, παρά τη μεγάλη τους διάρκεια και κατά προέκταση και του δίσκου.

Ανήσυχα πνεύματα όπως είναι οι ENSLAVED και πάντα τίμιοι και ειλικρινείς, χωρίς να ανακαλύπτουν τον τροχό, καταφέρνουν να δημιουργήσουν και να στήσουν ένα αριστουργηματικό 67-λεπτο μουσικό έργο, που να ξεχειλίζει από έμπνευση και να ταξιδεύει τον ακροατή σε μοναδικά ηχοτοπία, χωρίς να φλυαρούν και να κουράζουν. Δεν είναι διόλου τυχαίο άλλωστε που τα τελευταία χρόνια και ειδικά μετά την κυκλοφορία του “Heritage”, πολλοί είναι αυτοί που τους έχουν ανακηρύξει σε ηγέτες του ακραίου progressive metal στη θέση των OPETH…