Οι Καναδοί STRIKER μετά από δύο πολύ καλές κυκλοφορίες (φυσικά μετράω και το ep) καλούνται με τον δεύτερο δίσκο τους να κάνουν το βήμα παραπάνω, και να ξεχωρίσουν μέσα από έναν κυκεώνα νέων συγκροτημάτων που αναζητούν ένα κομμάτι αναγνωρισιμότητας, από μια πίτα που έχει γίνει υπερβολικά μεγάλη.

Ο νέος δίσκος τους βρίσκει με ελαφρώς αλλαγμένο ήχο, καθώς άφησαν το φρενήρες speed κατά ένα μέρος και έβαλαν περισσότερο παραδοσιακό heavy στην μουσική τους, κίνηση η οποία ενδέχεται να σχετίζεται και με τη μεταγραφή τους σε μεγαλύτερη εταιρία. Με αυτή τους τη στροφή μου ακούγονται περισσότερο κοινότυποι, χωρίς όμως να χάνουν την αιχμηρότητά τους, που μετουσιώνεται κυρίως μέσω των δολοφονικών riff.

Το “Armed To The Teeth” δεν είναι το βήμα παραπάνω που λέγαμε, και μου έκανε λιγότερη αίσθηση από τις δύο προηγούμενες κυκλοφορίες τους, αλλά παραμένει ένας καλός δίσκος, που σίγουρα θα ικανοποιήσει όσους παρακολουθούν στενά την αναβίωση του κλασικού ήχου, όσοι όμως ψάχνουν μόνο τα καλύτερα δείγματα αυτής της νέας γενιάς, δύσκολα θα τα συναντήσουν εδώ.