Έναν μόλις χρόνο νωρίτερα, τον περασμένο Αύγουστο, το μέλλον έμοιαζε κάτι περισσότερο από δυσοίωνο για τους THRESHOLD. Έχοντας πέντε χρόνια να κυκλοφορήσουν καινούρια δουλειά, ο τραγικός θάνατος του επί δέκα χρόνια τραγουδιστή τους, Andrew McDermott, έδειχνε να αποτελεί ταφόπλακα για μια από τις πιο αξιοπρεπείς και συνεπείς μπάντες στο χώρο του προοδευτικού μέταλ. Να όμως που η ιστορία εξελίχθηκε εντελώς διαφορετικά!

 

Το “March of Progress”, λοιπόν, η ένατη συνολικά δουλειά των Λονδρέζων, είναι ίσως και η αρτιότερη στη μέχρι τώρα καριέρα τους! Και σημαντικό μερίδιο ευθύνης έπαιξε σε αυτό και ο αυθεντικός τραγουδιστής τους, ο πολύς Damian Wilson, που έχει πλέον επιστρέψει στο συγκρότημα που τον ανέδειξε. Μια επιστροφή που αποδεικνύεται απόλυτα επιτυχημένη για τους THRESHOLD, αφού ο Wilson υπερέχει, νομίζω, τόσο τεχνικά, όσο και εκφραστικά του αδικοχαμένου “Mac”. Στο “March of Progress” συναντάμε όλα τα χαρακτηριστικά εκείνα που καθιέρωσαν τους THRESHOLD στις συνειδήσεις των φίλων του progressive. Δηλαδή τα σκληρά ριφς, αλλά και τις πανέμορφες, εθιστικές μελωδίες, που γεννιούνται απ' τις την κιθάρα του Karl Groom, το τεχνικό αλλά επουδενί υπερβολικό παίξιμο, ενώ εκπληκτική είναι και η στιχουργική δουλειά. Το “March of Progress” ανοίγει με το με το εξαιρετικό και “πιασάρικο” “Ashes” για να αποτελέσει ένα μαγικό, μελωδικό και άρτιο συνθετικά ταξίδι που κορυφώνεται στο σκληρό “ Don't Look Back” με το σπουδαίο ρεφρέν του και το δεκάλεπτο “The Rubicon” με το πανέμορφο σόλο του. Και να σε αναγκάσει να το ακούσεις ξανά και ξανά και ξανά!

 

Οι φίλοι του progressive έχουν κάθε λόγο να αισθάνονται ευτυχισμένοι με αυτήν εδώ την κυκλοφορία. Οι THRESHOLD, ενάντια σε όλα τα προγνωστικά,  επανήλθαν καλλιτεχνικά με τον πλέον εμφατικό τρόπο. Το “March of Progress”  είναι μια σπουδαία δουλεία και ο Damian Wilson έχει βάλει την υπογραφή του σε ένα δεύτερο αριστούργημα, μετά το “I am Anonynous” των HEADSPACE, μέσα στην ίδια χρονιά!