Δύο δεκαετίες μετά το ομώνυμο ντεμπούτο τους οι SLEEPY HOLLOW επιστρέφουν στο προσκήνιο, με κύρια αφορμή αυτής τους της κίνησης, την αποχώρηση του Bob Mitchell από τους καταπληκτικούς ATTACKER. Μπορεί ο Mitchell να λειτουργεί σαν κράχτης για τον συγκεκριμένο δίσκο, αλλά ευτυχώς η καταπληκτική του φωνή δεν είναι ο μόνος λόγος για να ασχοληθεί κάποιος με το “Skull 13”.

Με τη φωνή του να ακούγεται πιο κοντά στον Udo από ποτέ (και τις ψιλές νότες να παραπέμπουν σε Halford) μας δίνει μια ελαφρώς διαφορετική πτυχή της, αλλά εξίσου καθηλωτική, η οποία ντύνει riff-οκρατούμενα κομμάτια με ελαφρώς πιο μοντέρνο ήχο αλλά πάντα με old-school αισθητική. Δεν ξέρω αν η συμμετοχή του Mike Lepond (SYMPHONY X) ευθύνεται για τα ελάχιστα ψήγματα Progressive (όσοι παθαίνετε αναφυλαξία με τη αυτή τη λέξη δεν έχετε να φοβάστε τίποτα) που υπάρχουν από τη μέση του δίσκου και μετά, αλλά ταίριαξαν μια χαρά. 

Αρκετά διαφορετικό και σίγουρα όχι καλύτερο από το προ εικοσαετίας ντεμπούτο, αλλά σίγουρα πρόκειται για ένα δίσκο ικανό να ενθουσιάσει. Αν πάντως δεν έχετε προηγούμενη επαφή με το συγκρότημα προτιμήστε τη συλλογή “1989-1992: Rest in Pieces” που περιλαμβάνει ολόκληρο το ντεμπούτο με μερικά παραπάνω κομμάτια.