Ο Γκάλης έχει σταματήσει το basket εδώ και πολλά χρόνια, η Σοβιετική Ένωση χωρίστηκε και το Chernobyl ξεθύμανε, όμως οι EUROPE βγάζουν ακόμα δίσκους. Το συγκρότημα που έγινε γνωστό στον μέσο Έλληνα με το hit της εποχής ‘’The Final Countdown’’ έχει μεγαλώσει, έχει αλλάξει τον ήχο του, αλλά ακόμα και 25 χρόνια μετά ζητά την μουσική μας ψήφο με μία, όχι και τόσο επιτυχημένη, προεκλογική εκστρατεία, που φέρει το όνομα ‘’Bag Of Bones’’.

Η αλητεία των 80’s έχει σχεδόν εξαφανιστεί από το look και την σκηνική παρουσία των Σουηδών από το reunion του 2003, όμως ακόμα και πιο politically correct οι EUROPE βρίσκουν αρκετές φορές το ελιξίριο της δισκογραφικής έμπνευσης. Τρανό παράδειγμα το προηγούμενο πόνημα τους με τίτλο ‘’Last Look At Eden’’, που πριν 3 χρόνια τους είχε ξαναφέρει για τα καλά στο προσκήνιο. Δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο όμως και για το φετινό ‘’Bag Of Bones’’. Πολύ πιο groovy από ότι τους έχουμε συνηθίσει, ως και stoner σε μερικά σημεία, το album μπορεί να εκληφθεί είτε ως πείραμα, είτε ως αποτυχία, ακόμα και αν το ένα μπορεί να είναι επακόλουθο του άλλου. Που είναι οι δυνατές κιθάρες του John Norum; Που είναι τα δυνατά drums και τα εμφατικά φωνητικά; Που είναι οι μπαλάντες που σε καθηλώνουν και τις βιώνεις ολάκερες; Όλα αυτά λείπουν από το δίσκο και οι μόνοι λόγοι που αυτός διασώζεται είναι κάποια μεμονωμένα solos του Norum και μερικές στιγμές ξεσπάσματος από τον Joey Tempest, που το μόνο που καταφέρνουν είναι να σε τονώσουν για κάποια δευτερόλεπτα μέχρι να ξαναπείς ‘’γιατί αγόρασα αυτόν τον δίσκο;’’.

Σίγουρα θα υπάρξουν και κάποιοι που θα ικανοποιηθούν από το αποτέλεσμα. Ίσως εκείνοι που πάντα ήθελαν οι EUROPE να αλλάξουν τον ήχο τους. Και αν αυτό το έκαναν κάπως στα προηγούμενα 3 album τους, τώρα το παράκαναν. Μετά από τα απαραίτητα ακούσματα για το σχηματισμό γνώμης, ο δίσκος παίρνει περίοπτη θέση στα καταχωνιασμένα της κανονικής ή και ηλεκτρονικής βιβλιοθήκης και ψάχνοντας λόγους για να τον ανασύρω, βρίσκω μόνο τα περίπου τέσσερα λεπτά που διαρκεί το ‘’Mercy You Mercy Me’’. Καλό θα ήταν από εδώ και πέρα να διατηρήσουν αυτό το good looking style μόνο εμφανισιακά και μουσικά να μας κάνουν να βιώσουμε ξανά λίγο από την παλιά, καλή hard rock αίγλη τους.