Η μουσική συνύπαρξη που ακούει στο όνομα DEVIL’S TRAIN μου κίνησε το ενδιαφέρον από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκε η δημιουργία της. Αν μη τι άλω, η ιδέα ενός hard rock δίσκου από τους Dimitri Liapaki (MYSTIC PROPHECY), Jari Kainulainen και Jörg Michael (STRATOVARIUS), με τη βοήθεια του Laki Ragaza στη κιθάρα, ακούστηκε εξόχως γοητευτική για τα παλαιομοδίτικα μουσικά γούστα μου.

Το ομώνυμο ντεμπούτο των DEVIL’S TRAIN λοιπόν, αποτελείται από δώδεκα τραγούδια, κανένα εκ των οποίων δεν ξεπερνάει τα τέσσερα λεπτά σε διάρκεια, σκληρού, ωμού και groove-άτου rock ‘n’ roll, που πολύ συχνά (π.χ. “Find New Love”) μου θύμισε έντονα τις προσωπικές δουλειές του BRUCE DICKINSON. Το “Devil’s Train” διαθέτει κάποια εξαιρετικά μεταλλικά riffs, σαν αυτό του “Fire and Water” και ορισμένα άκρως κολλητικά ρεφρέν, όπως αυτά των “Devil’s Train” και “Roll The Dice”, ενώ κλείνει ιδανικά, με μια  «αντρική» διασκευή στο “American Woman”. Οι ικανότητες των συντελεστών του “Devil’s Train” είναι φυσικά δεδομένες και οι συνθέσεις του είναι δουλεμένες στην εντέλεια, σφύζοντας από ενέργεια και διάθεση. Από την άλλη όμως, δυστυχώς, δεν μπορώ να παραβλέψω μια υπαρκτή έλλειψη πρωτοτυπίας, αλλά και την ελαφριά μονοτονία που σε ορισμένα σημεία διακατέχουν το δίσκο.

Εν γένει δεν μπορώ να πω πως συμμερίζομαι ορισμένες διθυραμβικές κριτικές που έχω διαβάσει στα διαδίκτυο για τους DEVIL’S TRAIN, ούτε όμως μπορώ σε καμία περίπτωση να ισχυριστώ πως με απογοήτευσαν. Άποψη μου είναι ό,τι το “Devil’s Train” αποτελεί ένα ικανοποιητικό ντεμπούτο με αρκετές δυνατές στιγμές, αλλά κυρίως με πολλές υποσχέσεις.