Ο αειθαλής, αεικίνητος WINO επιστρέφει! Βέβαια, για τους οπαδούς του, κάτι τέτοιο δεν προκαλεί καθόλου εντύπωση, αφού δυο-τρεις κυκλοφορίες το χρόνο με το όνομα του WINO κάπου στα credits, είναι κάτι παραπάνω από αναμενόμενες. Αυτή τη φορά δεν έχουμε να κάνουμε με το νέο (πολυαναμενόμενο) άλμπουμ των SAINT VITUS, ούτε με κάποια νέα κυκλοφορία από το καινούριο του συγκρότημα PREMONITION 13, ούτε με κάτι από τα άπειρα side projects του. To "Heavy Kingdom" είναι μια συνεργασία με τον ταλαντούχο μουσικό CONNY OCHS. Έτσι το "Heavy Kingdom"  δεν μπορεί να θεωρηθεί ένα πραγματικό σόλο άλμπουμ αν και κάποιος θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει ως μέρος της του σόλο δουλειάς του.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι το "Heavy Kingdom" κινείται στο ύφος περσινού "Adrift". Εδώ ο τίτλος του άλμπουμ θα έλεγα ότι είναι λίγο παραπλανητικός. Κατά το 90% το "Heavy Kingdom"  είναι καθαρά ακουστικό, χωρίς τύμπανα, χωρίς μπάσο… μόνο δύο κιθάρες, δύο φωνές και πολύ συναίσθημα. Στην πραγματικότητα, ακόμη και οι κιθάρες παίζουν δευτερεύοντα ρόλο εδώ, δίνοντας χώρο στις φωνητικές ικανότητες του ντουέτο του να λάμψουν. Πράγματι, οι περισσότερες από τις μελωδίες είναι γραμμένες για τα φωνητικά και θα έλεγα μάλιστα ότι το ύφος προσεγγίζει την τεχνοτροπία του CONNY OCHS.

Από το πρώτο κιόλας κομμάτι, γίνεται εμφανές ότι "Heavy Kingdom"  είναι λιγότερο προσωπικό άλμπουμ από το "Adrift". Λιγότερο ... προσωπικό, αλλά εξίσου συναισθηματικό! Θα έλεγα επίσης ότι το γεγονός ότι στερείται τον ήχο όλων των υπόλοιπων οργάνων ενισχύει το δραματικό χαρακτήρα του.

Μουσικά δεν υπάρχει τίποτα περίπλοκο πρωτότυπο ή ακόμα και ενδιαφέρον, τολμώ να πω, στο "Heavy Kingdom". Όλα έχουν γίνει στο παρελθόν και λίγο-πολύ, όλοι θα έχετε ακούσει κάτι παρόμοιο. Είναι το ποσό της ψυχής που έχει επενδυθεί σε αυτό το άλμπουμ που κάνει τη διαφορά. Πιστεύω ότι αν δεν ξέρετε ποιος είναι ο WINO ή δεν έχετε τον μελετήσει θα είναι λίγο δύσκολο για σας να εκτιμήσετε το "Heavy Kingdom" . Αρχικά μπορεί να ακουστεί ως ένα ακόμα από αυτά τα παραδοσιακά Americana άλμπουμ, που μιλούν για τις γυναίκες και ουίσκι. Προσωπικά, βρίσκω ότι αυτό το άλμπουμ έχει κάτι περισσότερο να επιδείξει τουλάχιστον σε καλλιτεχνικό επίπεδο (όχι απαραίτητα σε μουσικό).

Αν θεωρείται ότι το "Adrift" ήταν μια μέτρια στιγμή στην πορεία του WINO, μην περιμένετε να αγαπήσετε το "Heavy Kingdom" . Επίσης θεωρώ φυσιολογικό ακόμα και οι οπαδοί του WINO να έχουν κάποιες αμφιβολίες στην αρχή για το συγκεκριμένο εγχείρημα. Πράγματι, υπάρχουν μέρη όπου είναι σαφές ότι ο WINO επιτρέπει στον εαυτό του να αναλάβει έναν δευτερεύοντα ρόλο, τόσο στα φωνητικά όσο και στο συνθετικό κομμάτι. Μην έχετε ψευδαισθήσεις αυτό είναι ένα άλμπουμ με την υπογραφή του WINO γραμμένη παντού. Έτσι, για τους οπαδούς αυτό είναι ένα ακόμα κομμάτι ενός πολύ μεγάλου πάζλ! Για τους υπόλοιπους ένα καλό κίνητρο για να ασχοληθούν με ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια στο χώρο του σκληρού ήχου.