Δεύτερη σειρά επεισοδίων από τη Battlegod Productions κι οι Νορβηγοί HARM με κάνουν να αναρωτιέμαι τι αμαρτίες πληρώνω στο μάταιο τούτο κόσμο. Για να μην είμαστε άδικοι βέβαια ο χαρακτήρας του νέου τους δίσκου φέρει ένα άλφα ενδιαφέρον – καθότι υβριδικός – με ποικίλα death metal ψήγματα να δένουν πάνω στις thrash καταβολές και το ομολογουμένως σύγχρονο μοτίβο της παραγωγής. Καλές στιγμές υπάρχουν στο δίσκο, διάσπαρτες κατά μήκος των συνθέσεων, με καλύτερη στιγμή να καταλήγει το τελευταίο τραγούδι “Fuck The Fame” και τη γενικότερη περιεργασία να μένει όσο το δυνατόν πιο πιστή σε άρτια επαγγελματικά πρότυπα.

...από εκεί κι ύστερα, όμως; Zombies, αλυσοπρίονα και corn flakes ικανά να φορτώσουν τις μπαταρίες τους για να παίξουν κακό thrash metal καταλήγουν τα συστατικά που απαρτίζουν το “Demonic Alliance” κατά το μεγαλύτερο μέρος του. Η αλήθεια είναι πως αστειεύομαι, καθότι ως αποτέλεσμα δεν καταλήγει όσο άσχημο ακούγεται, αλλά λίγο η υπερβολική έμφαση στα τύμπανα, λίγο η απουσία ουσιαστικά ευδιάκριτων highlights, το γενικό αποτέλεσμα με κούρασε αρκετά στο σύνολό του. Ο καθένας μπορεί να παίξει γρήγορα και τεχνικά, αρκεί να το θελήσει. Αυτό όμως δε σημαίνει πως τα κιθαριστικά του θέματα θα είναι ικανά για να σε «κρατήσουν» κι ενώ το “Demonic Alliance” μοιάζει φιλόδοξο από άποψη τεχνικής κατάρτισης και γενικότερου packaging (...το πακέτο συμπεριλαμβάνει ένα dvd με το video clip και bonus υλικό του σχήματος) η τελική ετυμυγορία σε θέτει στη διαδικασία να αναρωτηθείς αν πρόκειται να μπει ξανά στο στερεοφωνικό σου. Τόσο απλά.