…”Don’t call me legend,
I came here to play,
don’t call me legend,
that’s what I have to say”…
Σκοπεύω λοιπόν να σεβαστώ την μετριοπαθή επιθυμία του LESLIE WEST και να αντισταθώ στον πειρασμό να τον αποκαλέσω θρυλικό. Θα πω όμως, πως ως κιθαρίστας των MOUNTAIN εκεί στα 70’s, σίγουρα έβαλε κι αυτός ένα μικρό λιθαράκι στην διαμόρφωση του σκληρού ροκ ήχου, όπως το ξέρουμε σήμερα. Στο “Unusual Suspects”, που την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές παίζει στο στερεοφωνικό μου για νιοστή φορά, είναι μαζί του μερικοί εκλεκτοί κιθαρίστες φίλοι του, οι κύριοι Slash (GUNS ‘N’ ROSES), Steve Lukather (TOTO), Billy Gibbons (ZZ TOP), Zakk Wylde (OZZY, BLACK LABEL SOCIETY) και Joe Bonamassa (BLACK COUNTRY COMMUNION).
Το πραγματικά όμως συγκλονιστικό στοιχείο σε αυτήν την έξοχη blues δουλειά δεν το προσδίδουν οι καλεσμένοι και η αίγλη τους, αλλά η περιπέτεια υγείας που ο LESLIE WEST έζησε μόλις τον περασμένο Ιούλη, που τον ανάγκασε να χάσει το πόδι του, προκειμένου να μη χάσει τη ζωή του! Και όμως, ο Σεπτέμβρης τον βρίσκει με νέο δίσκο και σχέδια για περιοδεία! Τι ψυχικά αποθέματα άραγε χρειάζεται να έχει ένας άνθρωπος για να καταφέρει όχι μόνο να μην καταρρεύσει, αλλά να επανέλθει τόσο σύντομα…
Μουσικά, το “Unusual Suspects” είναι blues. Σκληρό ηλεκτρικό blues, με την κιθάρα του LESLIE WEST να τσακίζει κόκκαλα. Και το σημαντικότερο, με συνθέσεις που δεν εξαρτώνται καθόλου από την αίγλη και τη συνεισφορά των καλεσμένων. Ναι, ο κιθαριστικός διάλογος του με τον Bonamassa στο “Third Degree”, ή με τον Wylde στο σκληρό “Nothing’s Changed” είναι όλα τα λεφτά, αλλά οι πραγματικά σπουδαίες στιγμές στο δίσκο έρχονται από τα κομμάτια που παίζει μπάλα μόνος του. Το μελωδικό “To the Moon” με το ZEPPELIN -ικό ξέσπασμα, το “I Feel Fine” που από ένα απλά συμπαθητικό τραγούδι των BEATLES μεταμορφώνεται σε ρυθμικό blues δυναμίτη και τέλος το εκπληκτικό, συναισθηματικό, αυτοβιογραφικό “Legend” που περιέχει το πιο συγκλονιστικό σόλο του δίσκου.
Χρειάζεται, μετά συγχωρήσεως, μεγάλα καρύδια για να αντέξεις μετά από τέτοια περιπέτεια και σίγουρα μεγάλη αγάπη για τη μουσική σου για να καταφέρεις να κλέψεις την παράσταση από τόσους σπουδαίους κιθαρίστες. Δεν έχω καμία διάθεση να σταθώ στα αρνητικά του album, θα είναι άδικο για τον LESLIE WEST και την προσπάθειά του. Αξίζει να ακούσετε το “Unusual Suspects”, απλά και μόνο σαν επιβράβευση για την προσπάθεια αυτή!
