Αν πιστέψει κανείς τα μέλη των DREAM THEATER, τότε ο Mike Portnoy ήταν ο μοναδικός υπεύθυνος για την στάσιμη πορεία του συγκροτήματος. Υποτίθεται πως δεν κινούσε απλά μόνος του τα νήματα, αλλά έφτασε να είναι κάτι σαν δικτάτορας και «μπάτσος» και διατάραζε την ηρεμία όλων. Σε ποιο βαθμό είναι αλήθεια όλα αυτά βέβαια, δεν μπορώ να γνωρίζω.

Το μόνο δεδομένο είναι πως οι DREAM THEATER, κυκλοφόρησαν έναν πολύ καλό, αλλά σίγουρα όχι σπουδαίο δίσκο, το “A Dramatic Turn Of Events” και οι ADRENALINE MOB είναι το πρώτο από τα δύο νέα γκρουπ του Portnoy, καθώς περιμένουμε ακόμα ένα σε συνεργασία με τον John Sykes, και τα φωνητικά έχει αναλάβει ο Russel Allen των SYMPHONY X. Φυσικά οι ομοιότητες με τα δύο προαναφερθέντα συγκροτήματα σταματάνε εδώ, αφού μέχρι και ο Russel Allen τραγουδάει με έναν περίεργο, πολύ σκληρό τρόπο και είναι σχεδόν αγνώριστος. Σε αυτό το πρώτο τους EP, οι ADRENALINE MOB επιδίδονται σε ένα πολύ δυναμικό, σκληρό και βαρύ «μοντέρνο» rock, που γλυκοκοιτάζει προς τους AVENGED SEVENFOLD και σαν στόχο φαίνεται να έχει την αγορά της Αμερικής. Δυστυχώς όμως, η σύγκριση με τους THEATER βγάζει μέχρι στιγμής χαμένο τον Portnoy, αφού αυτό το EP δεν έχει να παρουσιάσει παρά λίγες καλές ιδέες, που χάνονται ανάμεσα σε μονότονες συνθέσεις και κουραστικά solo και μια ανούσια, βλάσφημη διασκευή του “Mob Rules”. Μοναδική εξαίρεση το “Hit The Wall” που αποτελεί το μόνο πραγματικά ωραίο ολοκληρωμένο τραγούδι του δίσκου, το μοναδικό που με αφήνει να πιστεύω πως οι ADRENALINE MOB ίσως έχουν μέλλον.

Το θέμα εν τέλει είναι πως, με δεδομένη την ποιότητα των τελευταίων δουλειών του Portnoy εκτός των DREAM THEATER (AVENGED SEVENFOLD και TRANSATLANTIC), περίμενα πολύ περισσότερα πράγματα από όσα προσφέρει το εν λόγω EP των ADRENALINE MOB. Από ένα EP βέβαια δεν μπορούν να βγουν οριστικά συμπεράσματα, αφού συνήθως και οι ίδιοι οι καλλιτέχνες ψάχνονται. Το μέλλον θα δείξει…