8 χρόνια σιωπής. 8 χρόνια αποχής από το προσκήνιο. 8 χρόνια που, μαζί με την επάνοδο του Vincent, δημιούργησαν τεράστιες προσδοκίες και προσμονή. 8 χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων άλλαξαν και εξελίχθηκαν πολλά.
Ένα από αυτά που άλλαξαν και όχι απλά εξελίχθηκαν είναι και ο ήχος των Αμερικανών. Και δεν μιλάμε απλά για εξέλιξη, αλλά σε μεγάλο ποσοστό για ολική μεταστροφή. Η επιστροφή του Vincent στην φυσική του θέση φαίνεται ότι έφερε και τα όποια ηχητικά κατάλοιπα από το group της γυναίκας του. Συνδυαζόμενα με στοιχεία από Rammstein και Marilyn Manson, κάνουν το ''Illud Divinum Insanus'' ξένο ως προς τον ήχο και την αισθητική των MORBID ANGEL. Ακόμα και να σου αρέσουν τα προαναφερθέντα groups, είναι δύσκολο να αποδεχτείς τις όποιες επιρροές τους ως μέρος ενός δίσκου που φέρει το βαρύ όνομα των Αμερικανών. Ως και τα κομμάτια που έχουν κάτι από την αύρα του παρελθόντος είναι σχετικά απλοϊκά, «εύπεπτα» και περισσότερο προσιτά για τα δεδομένα του group. Φωτεινή εξαίρεση τα ''Existo Vulgore'', ''Nevermore'' και δευτερευόντως το ''Blades For Baal'', που θα ικανοποιήσουν τους die–hard οπαδούς τους. Δυστυχώς οι MORBID ANGEL δεν εκμεταλλεύτηκαν τον ενθουσιασμό και τις δυνατότητες των 2 νέων μελών, η έλευση των οποίων θα μπορούσε να λειτουργήσει ως τονωτική ένεση και να συμβάλλει στη δημιουργία ενός πολύ καλύτερου δίσκου.
Για να μην παρεξηγηθώ δεν είμαι ενάντια σε οποιαδήποτε εξέλιξη, ούτε θιασώτης της στείρας και ολοκληρωτικής προσκόλλησης στο παρελθόν. Απλά η ενσωμάτωση αυτών των dark/electro/goth στοιχείων στη μουσική των MORBID ANGEL και στο νέο τους δημιούργημα, φαίνεται ότι δεν λειτουργεί όπως ίσως θα σχεδίαζαν οι ίδιοι. Δημιουργεί ένα αποτέλεσμα άσχημο, ασύμβατο και αταίριαστο με το οικοδόμημα που είχαν χτίσει όλα αυτά τα χρόνια.
