Για να ακούσει κανείς τον καινούριο δίσκο των NAZARETH, πρέπει πρώτα να ξεπεράσει δύο μεγάλους σκοπέλους. Κατά πρώτον να ενημερωθεί για την ύπαρξη του, αφού το “Big Dogz” κυκλοφόρησε χωρίς πολλές-πολλές τυμπανοκρουσίες. Κατά δεύτερον να αφήσει πίσω του το πραγματικά κακόγουστο και Marvel comics αισθητικής εξώφυλλο.

Οι NAZARETH οφείλω να ομολογήσω πως είναι ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα. Ολόκληρη η δεκαετία του ’70 ήταν για αυτούς μαγική με δίσκους - αριστουργήματα του σκληρού ροκ, σαν το “Razamanaz” και το “Hair Of The Dog”. Από το μακρινό όμως 1980 και το “Malice In Wonderland” μέχρι και το συμπαθέστατο “The Newz” του 2008, η δισκογραφία τους αποτελούταν από πολύ μέτριες, στην καλύτερη περίπτωση, δουλειές και η δημοτικότητα τους εξανεμίστηκε. Η φετινή τους απόπειρα, το “Big Dogz”, είναι και αυτή εξίσου συμπαθητική. Από το εναρκτήριο αργόσυρτο “Big Dog’s Gonna Howl” που θυμίζει “Miss Misery”, μέχρι το ευχάριστο, αλλά με μελαγχολικούς στίχους “Radio” και από την κλασική για τους NAZARETH ερωτική μπαλάντα “Butterfly” με την ερμηνεία του Dan McCafferty να ξεχωρίζει μέχρι το ακουστικό, σκοτεινό και με εξαιρετικούς επίσης στίχους “When Jesus Comes To Save The World Again”. Οι Σκωτσέζοι δημιούργησαν έναν δίσκο που σίγουρα θα ικανοποιήσει τους λάτρεις των ‘70s. Η συνταγή αποτελείται από απλά, σχεδόν ρετρό τραγούδια σε blues και mid tempo ως επί τω πλείστων ρυθμούς, με τον McCafferty να διατηρεί σε μεγάλο ποσοστό την αλήτικη και μάγκικη χροιά του, σήμα κατατεθέν άλλωστε του συγκροτήματος.

Το “Big Dogz” εμένα προσωπικά με εξέπληξε πολύ θετικά. Οι NAZARETH τελικά δεν είναι πεθαμένοι, αντιθέτως στέκονται αξιοπρεπέστατα. Φυσικά υπάρχουν μέτριες στιγμές και τραγούδια-fillers, φυσικά δεν είναι “Razamanaz”, αλλά ποιος περίμένε κάτι τέτοιο;