Είναι γεγονός! Η μπάντα που συγκλόνισε τον black metal πλανήτη στο δεύτερο μισό της περασμένης δεκαετίας κάνει και πάλι την εμφάνισή της με νέο full length, το οποίο θεωρητικά κλείνει την τριλογία που ξεκίνησε το “Si Monvmentvm Reqvires Circvmspice” του 2004 και συνέχισε “Fas Ite” του 2007, δίσκο που την καθιέρωσε ακόμα και έξω από τα στεγανά του black metal κοινού.
Μουσικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το “Paracletus” είναι ένα expanded “Chaining The Katechon EP”, με την VED BUENS ENDE-ική riff-ολογία να είναι και πάλι παρούσα, τα ντραμς καταιγιστικά και τα φωνητικά του Mikko Aspa ψαρωτικά όπως πάντα. Από κει και πέρα, μια πρώτη έκπληξη προέρχεται από την εκτεταμένη παρουσία πιο ήρεμων στιγμών και την αισθητά μικρότερη διάρκεια των κομματιών, ενώ σε λίγα αλλά καίρια σημεία ξεπετάγονται heavy metal περάσματα. «Ξεπουλήθηκαν κι αυτοί!», ίσως αναφωνήσει κάποιος (ελιτιστής της πλάκας) black metaller, μιας και η μπάντα όχι μόνο έδωσε κομμάτι για download πριν την κυκλοφορία του δίσκου αλλά υπέγραψε και στη Season Of Mist για την διανομή του στην αμερικάνικη ήπειρο. Αλλά...
...Οι DEATHSPELL OMEGA –είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι- έχουν ιστορίες να διηγηθούν και ένα μήνυμα να μεταφέρουν. Κάποιος μπορεί κάλλιστα να αγνοήσει τους στίχους και να επικεντρωθεί στο καθαρά μουσικό κομμάτι, αλλά δυστυχώς γι’ αυτόν χάνει όλη τη μαγεία της μπάντας. Εφόσον, λοιπόν, ο τελικός σκοπός είναι να διαδοθεί το μήνυμα, η μουσική έρχεται ως μέσο εξυπηρέτησης του σκοπού αυτού. Και δεν αναφέρομαι σε κάποια προσπάθεια απόκτησης μεγαλύτερου κοινού, αλλά στον τρόπο με τον οποίο οι DEATHSPELL OMEGA διαχερίζονται το υποσυνείδητο του ακροατή. Όπως μετά από ένα γερό μεθύσι με δυνατό ποτό είσαι διστακτικός να το ξαναπιείς, αλλά θα ενδώσεις σε ένα γλυκόπιοτο κρασί που θα έχει τελικά τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα, έτσι και οι χωρίς έλεος ομοβροντίες του “Fas Ite” δίνουν τη θέση τους (όχι καθολικά, αλλά σε σημεία) σε πιο υπνωτικές μελωδίες. Κάποτε οι SLAYER χρησιμοποίησαν τα ίδια υλικά κατά τη μετάβαση από το “Reign In Blood” στο “South Of Heaven” με το αποτέλεσμα να είναι εξίσου βίαιο και αποκρουστικό και στις δύο περιπτώσεις.
Μην κάνετε το λάθος να προσπαθήσετε να ξεχωρίσετε τραγούδια. Ο Παράκλητος είναι ένα ενιαίο μουσικό κομμάτι, χωρισμένο σε υποενότητες, με μοναδικό σκοπό του να σας διηγηθεί μια ιστορία που μπορεί να είναι φανταστική μπορεί και όχι, αλλά σίγουρα έχει πολλά να πει. Στο τέλος της διαδρομής δε, μέσα από τους δαιδαλώδεις διαδρόμους του έρχεται η Αποκατάστασις Πάντων και είμαστε έτοιμοι για το επόμενο βήμα. “Here is the pit, here is your pit! Its name is SILENCE…”
9
