Δύο χρόνια μετράει το ημερολόγιο από την κυκλοφορία του προηγούμενου πονήματος των Βρετανών extreme metalers CRADLE OF FILTH και πιστοί στο διετές πλέον ραντεβού τους, επιστρέφουν στα δισκογραφικά δρώμενα προκειμένου να μας αφηγηθούν μερικές ιστορίες για τη δαίμονα Lilith, με τον ξεχωριστό και ιδιαίτερό τους τρόπο…

Ναι, σωστά μαντέψατε, το album είναι concept!!! Είναι όμως και καλό, ή η ανάκαμψη που εμφάνισε η μπάντα στο “Godspeed on the Devil’s Thunder” ήταν προσωρινή; Οφείλω να ομολογήσω πως αυτό το ερώτημα με απασχολούσε πριν ακούσω το ‘‘Darkly…’’. Βλέπετε τα δύο albums, τα οποία διαδέχτηκε το “Godspeed…”, αδικούσαν και πολύ μάλιστα, μια μπάντα τόσο ιδιαίτερη και με περισσό ταλέντο. Λοιπόν, το καινούργιο album των Βρετανών συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε το προηγούμενο και μάλιστα δείχνει τα ‘‘δόντια’’ του σε όποιον τολμήσει να το αμφισβητήσει, αφού το υλικό από την αρχή είναι πιο ακραίο και πιο γρήγορο σε σχέση με αυτό του προκατόχου του.

Η γνωστή μανιέρα των Filthies είναι παρούσα, με τα κοφτερά thrashy riffs, τις δυνατές μελωδίες, τα maiden-ικα περάσματα, τα ‘‘στοιχειωμένα’’ πλήκτρα και φυσικά τα χαρακτηριστικά φωνητικά του Dani. Τα ωραία όμως δεν σταματάνε εδώ… Η προσθήκη του νέου drummer Marthus (a.k.a. Martin Skaroupka) και το ταχύτατο παίξιμό του, δίνουν άλλο αέρα στη μπάντα, καθώς και τη δυνατότητα να ωθήσει στα άκρα τις συνθέσεις της, με το αποτέλεσμα να είναι πιο ακραίο και πιο άμεσο. Θα μπορούσε ίσως κάποιος γκρινιάρης να παραπονεθεί για την έλλειψη hits σε αυτό το δίσκο, αλλά η ομοιογένεια του αποτελέσματος, μάλλον δικαιώνει την μπάντα για την επιλογή της.

Συνοψίζοντας, έχουμε να κάνουμε με έναν στιβαρό και απολαυστικό δίσκο που σε αρπάζει από το σβέρκο από το πρώτο δευτερόλεπτο και δεν σε αφήνει πριν το πέρας μιας ώρας και δύο λεπτών. Αν πάλι είσαστε νευρωτικοί και δεν σας ικανοποιούν τα προαναφερθέντα, τότε επιτρέψτε μου να γράψω κάτι τελευταίο: CRADLE OF FILTH – DIMMU BORGIR, σημειώσατε άσσο…

8