Η μεγάλη του gothic σχολή ξαναχτυπά...
Μετά την αναγέννηση των MOONSPELL, PARADISE LOST και THERION, το γοτθικό παρακλάδι του μεταλλικού ήχου ξαναζεί τις ένδοξες στιγμές των 90's. Μια από τις νέες μπάντες που ξεπετάχτηκαν τη τελευταία πενταετία και έχουν καταφέρει να αποσπάσουν την προσοχή μας είναι οι VISION BLEAK. Με τέσσερα albums σε έξι χρόνια, φαίνεται να είχαν μπόλικες ιδέες στο ντουλάπι ή τουλάχιστον μια αστείρευτη πηγή έμπνευσης. Η εταιρεία τους (Prophecy Records), τους πιστεύει και οι κυκλοφορίες τους είναι προσεγμένες από κάθε άποψη. Ευτυχώς δεν ξέφυγαν από τον κανόνα αυτή τη φορά και ίσως έκαναν και το κάτι παραπάνω.
Οι Ulf Theodor Schwadorf και Allen B. Konstanz με πολύ απλές και κατανοητές κινήσεις καταφέρνουν και δομούν το κλασικό θεατράλε σκηνικό της μουσικής τους, με αποτέλεσμα να εισχωρείς στο πετσί του ρόλου του “υπνωτισμένου” ακροατή από τα πρώτα λεπτά του εισαγωγικού “A Curse Of The Grandest Kind”. Το album στις πρώτες ακροάσεις μου θύμισε έντονα τη πρώτη φορά που τους άκουσα, στο ντεμπούτο τους, “The Deathship Has A New Captain”. Και αυτό είναι τεράστιο credit για ένα group με τόσες κυκλοφορίες σε μικρό χρονικό διάστημα. Ενώ έχουν από την αρχή τους έναν ολότελα δικό τους ήχο, κατάφεραν να ακούγονται ταυτόχρονα μεστοί, ώριμοι ηχητικά και ενθουσιώδεις μουσικά.
Ενώ οι ιστορίες των Lovecraft, Poe, Byron και Wilde συνεχίζουν να στοιχειώνουν το “deathship” που ταξιδεύει το γερμανικό σχήμα στο “Μυστήριο”, με σφιχτό rhythm section, mid-tempo riffοσειρές, μεγάλη ποικιλία φωνητικών και πανέξυπνη επιμέλεια των ορχηστρικών μερών, το τέταρτο album των VISION BLEAK είναι μια άριστη πρόταση για κάθε “παιδί της νύχτας”. Εάν συνυπολογίσουμε ότι η deluxe έκδοση του album περιλαμβάνει ένα bonus CD με 7 κομμάτια, αλλά και εκτενές booklet με διάφορα καλούδια, το όλο πακέτο είναι άκρως δελεαστικό. Εγώ έχω υποκύψει εδώ και κάτι μήνες. Σειρά σας...
8,5
