Μετά την αίσθηση που προκάλεσε ο προκάτοχός του, το δεύτερο μέρος της "Black Meddle" διλογίας ήταν σίγουρα ένα στοίχημα για τους Αμερικάνους NACHTMYSTIUM. H παρέα του Azentrius, λοιπόν, ξέδωσε όσον αφορά στο black metal με το "Doomsday Derelicts EP", πέταξε τα πολλά ψυχεδελικά/post σημεία (για την ακρίβεια αυτά μάλλον ενσωματώθηκαν στον δίσκο των TWILIGHT όπου επίσης συμμετέχει η τριάδα Azentrius/Wrest/Sanford Parker), εισήγαγε περισσότερα πλήκτρα, περσσοτέρες darkwave αναφορές και γενικά έκανε ακόμα πιο προσιτό σε ευρύ κοινό τον ήχο της.

Θα τους απορρίψουμε γι αυτό; Παρότι η αυθόρμητη αντίδραση προστάζει ΝΑΙ!, μια πιο προσεκτική ακρόαση του δίσκου αποκαλύπτει ότι το ταλέντο στην τραγουδοποιία είναι ακόμα εδώ. Το "No Funeral" για παράδειγμα είναι ένα αναπάντεχα όμορφο καλοκαιρινό τραγούδι. Απλώς, ο δίσκος πλέον απευθύνεται σε διαφορετικούς ακροατές, για παράδειγμα οι fans της μεσαίας περιόδου των KATATONIA αλλά και αυτοί που δεν είχαν πρόβλημα με την ηχητική στροφή των TIAMAT στο "Skeleton Skeletron" εδώ θα βρουν κάτι που πιθανότατα θα τους ενδιαφέρει. Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι μιλάμε για αριστούργημα, κάθε άλλο. Αφενός, ο δίσκος κάνει μια κοιλιά προς το τέλος όπου -νιώθοντας μάλλον μια υποχρεώση- προσπαθούν να κάνουν μια σύνδεση με την ψυχεδέλεια του "Assassins" (με το "Ruined Life Continuum" να είναι κάτι σαν όαση), αφετέρου, εφόσον επιλέγουν αυτόν τον ήχο δεν καταλαβαίνω γιατί να χρησιμοποιούν ακόμα εφεδιασμένα ψευδο-brutal φωνητικά όταν θα μπορούσαν να έχουν πολύ καλύτερο αποτέλεσμα αντικαθστώντας τα με καθαρά.

Όπως και νά ‘χει, εδώ δεν υπάρχει κάποια έκπληξη, μόνο μια συλλογή με -ως επί το πλείστον- ωραία τραγούδια. Πράγμα καλό για το καλοκαίρι και τη χαλαρή διάθεση που το διακατέχει, αλλά για παραπάνω αντοχή στο χρόνο μάλλον δεν υπάρχουν πολλές ελπίδες.

6