Δεν είχα την παραμικρή ιδέα για τους Έλληνες YELLOW DEVIL SAUCE, αλλά βάζοντας το νέο τους album ''Early Dinner At Dr. Chakravati’s'' στο CD player, έγινε σαφές ότι έχουμε να κάνουμε με μια τρομερή μπάντα. Μεγάλο μου λάθος που δεν τους είχα ψάξει από το, ομώνυμο, debut album τους. Ευτυχώς ποτέ δεν είναι αργά να ανακαλύψουμε ακόμη ένα καλό συγκρότημα, για αυτό ακολουθήστε με και αποκαταστήστε τον δείκτη ποιότητας της δισκοθήκη σας.
Ναι, αυτής της έρημης δισκοθήκης που την τελευταία δεκαετία δεν έχει δει και πολλούς δίσκους της προκοπής, όσον αφορά το alt-rock. Ειδικά όπως το γνωρίσαμε στα 90’s με ογκώδεις, μελωδικές κιθάρες και φωνητικά, που μέσα από όμορφα refrains εθίζουν άντρες, γυναίκες και παιδιά. Για αυτό η μπάντα αυτή, που είναι power trio μέσα στα προηγούμενα χαρακτηριστικά, θα ενθουσιάσει σίγουρα τους φίλους της σκηνής του Seattle. Ειδικά όσους ανάβουν πολυελαίους στο ''Badmotorfinger'' των SOUNDGARDEN, αλλά και άλλων συγκροτημάτων που rock-αραν εαυτούς και οπαδούς την προηγούμενη δεκαετία με δισκάρες σαν το ''Purple'' των STONE TEMPLE PILOTS.
Τις παραπάνω μπάντες και δίσκους δεν τις αναφέρω τυχαία. Το μεγαλύτερο προσόν των YDS είναι ότι καταφέρνουν μέσα από το δίσκο τους να σου μεταδώσουν το ίδιο αίσθημα rock μεγαλείου με τα προαναφερθέντα albums. Απλό, ανεπιτήδευτο, άνευ πόζας και με μια δόση underground υπεροχής. Σε αυτά προσθέστε και μια PERFECT CIRCLE πινελιά στις φωνητικές γραμμές, αλλά και στη χροιά του τραγουδιστή και καταλαβαίνετε ότι η μπάντα ΠΡΕΠΕΙ να τσεκαριστεί.
Βάλτε και ακούστε κομμάτια σαν τα ''Auto Pilot'', ''Check Out'', ''Dead Slow'', ''Time Before'', κουνήστε τα κεφάλια σας πάνω κάτω στους groovy ρυθμούς και ξελαρυγγιαστείτε τραγουδώντας. Γιατί το καλύτερο κομμάτι των 90’s δεν ήταν η Pamela Anderson στο Baywatch, ούτε καν η Uma Therman στο Pulp Fiction, αλλά η μουσική. Οι ΥDS μας το υπενθυμίζουν.
8.5
