Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας, έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοί. Στην περίπτωση μας, όμως, φοβού τους Αμερικάνους FEAR FACTORY και νέο δίσκο φέροντας. Μετά από σχεδόν 5 χρόνια δισκογραφικής παύσης, επανέρχονται δυναμικοί σαν καλά λαδωμένη μηχανή, με την νέα τους δουλειά “Mechanize” και -αν και η κυκλοφορία του 2005 “Transgression” μας άφησε μια πίκρα- τώρα στα χέρια μας έχουμε κάτι εντελώς διαφορετικό και αντιπροσωπευτικό του συγκροτήματος. Ρίξτε κάρβουνο λοιπόν, να βράσει το νερό, να χτυπήσουν τα πιστόνια, οι μηχανές να δουλέψουν και να χυθεί το μέταλλο στα καλούπια.
“Mechanize”… Πέρα από το ότι είναι ο τίτλος του δίσκου και του πρώτου κομματιού, η ίδια η λέξη μας δίνει μια πρώτη γεύση του τι θα ακούσουμε. Η αρχή είναι λιτή και απέριττη, ενώ ταυτόχρονα ακούγονται βιομηχανικοί ήχοι και ένας υπολογιστής που λουπάρει την ίδια φράση από ένα κατεστραμμένο ηχείο. Χωρίς πολλές καθυστερήσεις ξεκινάει η γρήγορη και κοφτή μελωδία του πρώτου κομματιού και η γρέζα φωνή του Burton C. Bell γεμίζει τον χώρο με τα ουρλιαχτά της εκ-μηχανοποίησης. Έχοντας από παλιά μια συμπάθεια στα καθαρά φωνητικά και όντας αναπόσπαστο κομμάτι του ήχου τους, οι FEAR FACTORY και σε αυτό τον δίσκο γλυκαίνουν το σφυροκόπημα των ντραμς του Gene Hoglan και του μπάσου του Byron Stroud που απλά σπάει πάλι πέτρες και μάρμαρα.
Αν και πολλά στο ύφος των Αμερικάνων φίλων μας παραμένουν σταθερά και το industrial βρίσκεται σε όλο του το μεγαλείο, όπως στο κομμάτι “Christploitation”, “Oxydizer” και “Powerswifter” (τρίτη σπαστή και καρφώνεις τετάρτη χωρίς συμπλέκτη), στο κομμάτι “Fear Campaign” παρατηρούμε μια πιο speed-thrash πινελιά στην κιθάρα του Dino Cazares που όχι μόνο δεν ξενίζει στα αφτιά του ακροατή αλλά σε κάνει να πατάς rewind. Το κομμάτι που πιστεύω ότι ξεχωρίζει σε αυτόν το δίσκο είναι το “Final Exit”, όχι για το πόσο γρήγορο ή σκληρό είναι αλλά για την ατμόσφαιρα που δημιουργεί στο χώρο σε όλο το φάσμα των 8:15 λεπτών του.
Έχοντας στα χέρια μας έναν industrial metal δίσκο δεν περιμένουμε τίποτα λιγότερο από άριστο ήχο και παραγωγή. Το “Mechanize”, λοιπόν, ηχητικά είναι –χωρίς υπερβολές- η πιο άριστη και ανέλπιστα καθαρή από περιττούς θορύβους δουλειά των FEAR FACTORY συγκριτικά με παλιότερους δίσκους, κάτι που δίνει ακόμα πιο πολλά αστέρια στα ήδη υπάρχοντα του. Σαν γενικό συμπέρασμα θα μπορούσε να πει κανείς ότι το “Mechanize” είναι από τους πιο ώριμους και αντιπροσωπευτικούς δίσκους του εν λόγω συγκροτήματος αφού εξαγνίζει τις κατά καιρούς μετριότητες τους και μας δίνει την πραγματική τους εικόνα. Ανάψτε το τριφασικό ρεύμα, βάλτε μπροστά τα στερεοφωνικά και το εργοστάσιο θα δείξει το ογκώδες πρόσωπο του στους γείτονες!
9
