Scott Kelly (NEUROSIS), Scott "Wino" Weinrich (SAINT VITUS, THE OBSESSED, SPIRIT CARAVAN), Al Cisneros (OM, SLEEP), Dale Crover (MELVINS). Όχι δεν πρόκειται για κάποιο supergroup της φαντασίας μου ή κάποιου κολλημένου τύπου με το doom και το stoner. Η μπάντα υπάρχει και λέγεται SHRINEBUILDER!
Έχοντας ακούσει πάρα πολύ καλά λόγια για το εγχείρημα των συγκεκριμένων (αδιαμφισβήτητης αξίας) μουσικών, πήρα το δισκάκι στα χέρια μου έχοντας δύο πολύ βασικές αμφιβολίες για την ποιότητα του:
1.Τη σωρεία supergroup-πυροτεχνημάτων που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, τα οποία όπως ήρθαν, έτσι και χειρότερα έφυγαν και πέρασαν στην ανυπαρξία.
2.Τα τόσα πολλά albums για τα οποία γράφτηκαν διθύραμβοι από τον τύπο (έντυπο και ηλεκτρονικό), όχι λόγω της αξίας τους, αλλά για χάρη άλλων συμφερόντων και που τελικά απογοήτευσαν πολύ κόσμο και γέμισαν με Cds - σουβέρ πολλά σπίτια.
Τελικά τι παίζει με αυτούς εδώ; Άστο δίσκο να παίζει! Και ας μην είναι δίσκος πια, ας είναι CD, mp3 ή ό,τι θέλει! Σοβαρά μιλώντας, αυτό που διαπιστώνει κανείς εύκολα με μουσικούς της ηλικίας και της εμπειρίας των συγκεκριμένων κυρίων, είναι πως οι νέοι δίσκοι σου βγάζουν μια φοβερή καταπίεση να τους χαρακτηρίσεις καλούς. Η μουσική δηλαδή δεν ακούγεται αβίαστα από τα ηχεία και ο ακροατής είναι συνεχώς σε ένα δίλημμα για το αν θα πατήσει το επόμενο κομμάτι ή θα αφήσει το προηγούμενο να τελειώσει. Στο “Shrinebuilder” album αυτά τα ξεχνάμε. Απλά και ωραία riff με το απαραίτητο βάρος και σκοτάδι που συνοδεύει τη δουλειά του μεγάλου μουσικού που ονομάζεται Wino.
Η φωνή του Scott Kelly ακούγεται σαν να έρχεται από το βάθος των αιώνων και συνοδευόμενος από τον Wino σε κομμάτια όπως το “The Architect” όπου οι δύο τους πραγματικά οργιάζουν σε φωνητικά και riffs. Κολοσσός το “Pyramid Of The Moon” με τεράστιο παίξιμο από τον Dale Crover. Στο ίδιο κομμάτι ο Cisneros γεμίζει το δωμάτιο καπνούς και περίεργα φώτα με τα απίστευτα, γεμάτα ψυχεδέλεια φωνητικά του. Ο δίσκος, στο σύνολό του είναι άρτιος και θυμίζει σε μεγάλο βαθμό, τον τρόπο κατασκευής και το μεράκι εποχών που έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.
Το “Shrinebuilder” περνάει στην ιστορία μαζί με ό,τι έχει να φέρει. Από την αρχή ως το τέλος του, αυτή τη μαγική διαδρομή που μέσα σε μία μέρα κατάφερα να κάνω 6 φορές. Και δεν κουράστηκα καθόλου…
9
