TORCHE: Fat (Rock)Waves Heal Amnesia… ‘Όπως σας είπε και ο mastermind Τοπιντζής στην συνέντευξη με τους KYLESA στο Avopolis Metal γουστάρουμε μέχρι αηδίας νέες μπάντες που κάνουν την διαφορά. Για αυτό τον λόγο θεωρήσαμε ότι πρέπει να παρουσιασθούν με κάποιον τρόπο και οι TORCHE. Από την άλλη όμως ένα τυπικό αφιέρωμα που ασφυκτιά στις ημερομηνίες είναι μάλλον βαρετό αποφασίσαμε να σας παρουσιάσουμε τον λόγο που θεωρούμε σημαντική την μπάντα αυτή, το πελώριο “Meanderthal”…
Το έγκυρο μουσικό περιοδικό Decibel μάλλον το ξέρετε. Αν πάλι δεν το ξέρετε έχετε σίγουρα δει την ταινία High Fidelity, όπου ο music junkie ήρωας Rob Gordon φορά ένα μπλουζάκι του εν λόγω περιοδικού. Οπότε υποσυνείδητα έστω το γνωρίζετε. Θα μου πείτε, που κολλάνε όλα αυτά με το “Meanderthal”; Απλά στη λίστα του Decibel με τα καλύτερα extreme δισκάκια του 2008, οι TORCHE εκθρονίζουν όλα τα φαβορί, δολοπλοκούν με τους θεούς του metal κάνοντας χρήση απαγορευμένων rock “ουσιών” μελωδίας και feel good διάθεσης. Αποτέλεσμα, MESHUGGAH στο Νο.32, AMON AMARTH No.13, OPETH No.4 (αναφέρω δειγματοληπτικά ) και στην κορυφή οι TORCHE και το “Meanderthal”.
Επιλογή απόλυτα δικαιολογημένη αφού, το τότε κουαρτέτο, πλέον power τρίο (έτσι για πιο σκληροπυρηνική δομή) ξεπέρασε κάθε προσδοκία γράφοντας μια δισκάρα που δίνει την εντύπωση ότι οι WITCHCRAFT , οι BORIS και οι DOOMRIDERS και δεκάδες άλλοι ενώθηκαν εις σάρκαν μία. Από αυτόν τον συνδυασμό γέννησαν τον νέο “παλιατζούρα” νεωτεριστή του rock, που με τις πεπαλαιωμένες μεθόδους της μελωδικής riff-άρας δημιούργησε κάτι τόσο φρέσκο νομίζεις ότι ο τροχός μπορεί να ανακαλυφθεί δύο, ή και περισσότερες φορές.
Έτσι όταν βάλεις το “Meanderthal” στο cd-player ή στο πικάπ, στη δεύτερη περίπτωση έχεις στα χέρια σου κάποια από τις φανταστικές (και λίγα λέω) εκδόσεις βινυλίου, και ακούσεις το εναρκτήριο “Triumph of Venus” μένεις απλά μαλάκας, μόνο riff και άγιος ο θεός. Η έκπληξη είναι συνεχιζόμενη και αυξανόμενη αφού οι φωνητικές γραμμές στάζουν μέλι αλλά δεν είναι χαζοχαρούμενες. Είναι απλά εθιστικές και καλοκαιρινές. Άσε που ο Steve Brooks (επίσης στους grindcore λεπτολόγους SHITSTORM) έχει φωνάρα, αποτελώντας όπλο ανάδειξης αυτών. Απόδειξη τα hits “Healer” και “Across the Shields”.
Βέβαια η μελωδική υπερτροφοδότηση επικρατεί σε όλο το δίσκο και σχεδόν σου επιβάλλει να τραγουδήσεις (τί και αν δεν ξέρεις τους στίχους, να είναι καλά ο αυτοσχεδιασμός), πράγμα που δεν μας χαλάει καθόλου. Ακόμη και όταν σέρνονται λίγο παραπάνω, όπως στο “Amnesian”, το κάνουν με ανέμελο, τεμπέλικο τρόπο που βγάζει θετικότητα και μερακλίδικη προσέγγιση στο “κάψιμο”.
Επιπλέον ο δίσκος εκπλήσσει και σε άλλους τομείς. Την παραγωγή την έχει κάνει ο guru Kurt Ballou και απλά σπέρνει (μάλλον αναμενόμενο). Είναι “ζεστή”, με “μουντό” stoner ήχο σε κιθάρες, και αναδεικνύει με πειστικότητα την rock ταυτότητα των TORCHE. Όσο για το artwork και γενικά την εικαστική στάση της μπάντας, αυτή είναι προσεγμένη και ιδιαίτερη. Από το εξώφυλλο μέχρι τα t-shirts σε μετατρέπουν χαλαρά σε παράδειγμα καταναλωτικής παράνοιας.
Τέλος να αναφέρουμε ότι η VENERATE INDUSTRIES και το ROCKWAVE FESTIVAL φέρνουν τους TORCHE την τελευταία μέρα του φεστιβάλ, μαζί με KYLESA, MASTODON, SLIPKNOT, SAXON κτλ., στην ίσως πιο δυνατή έναρξη που έχουμε δει εδώ και καιρό. Εξοπλιστείτε με αντηλιακό, γυαλιά ηλίου, μπύρες αλλά κυρίως καλή διάθεση και απολαύστε την μπάντα να παίζει υλικό από έναν από τους σημαντικούς δίσκους των τελευταίων ετών. Αν δεν σας έπεισα μια “αυτιά” θα σας σοκάρει ευχάριστα…
