Γνωρίζετε, θαρρώ, τις θηριώδεις φάλαινες του “Leviathan” των MASTODON και του “From Mars To Sirius” των GOJIRA. Πόσοι από σας όμως παρατήρησαν το γιγάντιο καλαμάρι που τις σίμωνε ύπουλα; Ποιος είδε κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού του “Oceanic” των ISIS την πελώρια μαύρη σκιά του, που έκανε την εμφάνισή της ήδη από το 2006;

Τότε ήταν που κυκλοφόρησε το “Metridium Fields”. Ήταν ο πρώτος δίσκος των GIANT SQUID, ο οποίος απέδειξε ότι η μπάντα είχε λόγο ύπαρξης, σε ένα χώρο που τα συγκροτήματα που ξεπετιούνται είναι περισσότερα και από υποσχέσεις μεγάλης κομματικής παράταξης σε προεκλογική περίοδο. Οι λίγοι που είχαν την τύχη να δώσουν τη δέουσα προσοχή σε αυτόν το δίσκο, σίγουρα περίμεναν με περισσή αγωνία το επόμενο βήμα της μπάντας. Πράγματι, δε θα ήταν καθόλου απίθανο το “Metridium Field”, ως ακόμα ένας δίσκος-διάττων αστέρας, να μην είχε την ανάλογη συνέχεια. Πόσο μάλλον αν αναλογιστεί κανείς ότι μόνο δύο από τα 4 αρχικά μέλη συμμετέχουν στο “The Ichthyologist. Ο ιθύνων νους, τραγουδιστής και κιθαρίστας Aaron Gregory και ο μπασίστας Bryan Beeson.

Έλα όμως που κατάφεραν όχι μόνο να ανταποκριθούν στις προσδοκίες, μα να εμπλουτίσουν και να εξελίξουν ακόμα περισσότερο τον ήδη πειραματικό ήχο τους. Τα αλα-SYSTEM OF A DOWN και αλα-TOM WAITS φωνητικά εναλλάσσονται με τα αιθέρια γυναικεία όπως ακριβώς η φουρτούνα με τη νηνεμία στα ανοιχτά της θάλασσας. Τα κομμάτια, στο ίδιο μοτίβο, άλλοτε σε πιο αργούς ρυθμούς, άλλοτε σε πιο γρήγορους με το βιολί, το τσέλο και το φλάουτο να δίνουν τον ρυθμό (και να φέρνουν στο νου ακόμα και DIABLO SWING ORCHESTRA λόγω των γυναικείων φωνητικών) και άλλοτε σε άγρια τερτίπια, με θυμωμένες κιθάρες και λίγα πιο κάφρικα φωνητικά, όπως στην κομματάρα “Throwing A Donner Party At Sea”. Εντέλει μιλάμε για έναν πραγματικά πρωτότυπο δίσκο εν έτει 2009. Κάτι που είναι από μόνο του ικανό να ταράξει τα νερά του χώρου. Ένα δίσκο που ενώνει τις ετερόκλιτες επιρροές του με εργαλείο την έμπνευση που ξεχειλίζει από τον δημιουργό του, Aaron, πάνω στην ομώνυμη εικονογραφημένη ιστορία του οποίου στηρίζεται και το όλο concept. Ένα δίσκο που εύκολα σε κατακτάει με την πρώτη ακρόαση, αλλά ταυτόχρονα θέλει πολλές ακόμα για να καταλάβεις τι θέλει να σου πει. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;

Υ.Γ.: Να σημειωθεί ότι, προς το παρόν, ο δίσκος διατίθεται μόνο σε 1000 αντίτυπα από την μπάντα λόγω ενός ατυχούς περιστατικού που συνέβη στην εταιρία που το προωθούσε, μα σίγουρα δε θα αργήσουν να βρουν καινούρια. Σπεύσατε.

9