Οι MANILLA ROAD δε χρειάζονται συστάσεις, ούτε κάποια ιδιαίτερη αναφορά για την προσφορά τους στο epic. Μετά από μερικές “αδύναμες” κυκλοφορίες, ένα νέο δισκογραφικό εγχείρημα αναμενόταν αγωνιωδώς. Το “Voyager’’ θυμίζει τον ήχο των “Mystification’’ και “Out of The Abyss’’, αλλά ταυτόχρονα ξεχωρίζει από όλα, έχει τη δική του προσωπικότητα και στίγμα στη μεγάλη δισκογραφία του group.

Ξεκινά με μια ανατριχιαστική εισαγωγή ( η αφήγηση ενός Viking που εισέρχεται στη Valhalla) την οποία διαδέχονται δύο απανωτά groovάτα, mid tempo κομμάτια με μερικά brutal φωνητικά και ένα συμπαγές ήχο στο μπάσο.

Τα “Tree Of Life” και “Eye of The Storm’’ είναι οι νοσταλγικές, ταξιδιάρικες στιγμές του album, όπου ο Shelton - καταβεβλημένος πια μαχητής από τον χρόνο - τραγουδά με μελαγχολικό τόνο. Σύνθεση - έκπληξη αποτελεί το “Blood Eagle’’ όπου αρχικά, ένα εκκλησιαστικό όργανο “κελαηδάει” μια αναζωογονητική μελωδία η οποία μετά από ένα σύντομο ντουέτο με την κιθάρα δίνει την θέση της σ’ένα δυναμικό ηχητικό πανδαιμόνιο. Δε λείπουν και οι βάρβαρες στιγμές (“Return Of The Serpent King’’, “Conquest’’ ) με τα κοφτά riffs και τα drums να κάνουν καταπληκτική δουλειά, σχεδόν θυμίζοντας κλαγγές σπαθιών.

Είναι γεγονός ότι οι MANILLA ROAD κυκλοφόρησαν δισκάρα μετά από 28 χρόνια μουσικής πορείας και είναι απαράδεκτες οι δηλώσεις, αυτών που ισχυρίζονται ότι το heavy metal (μαζί του και οι Manilla) πέθαναν μετά το ’89. Ζουν ακόμα και συνεχίζουν να μάχονται. Οι παλιοί μην τους ξεγράψουν. Οι νέοι να προτιμήσουν τις κλασικές τους κυκλοφορίες (βλ. Manilla Road – In Memory).

9