Οι MOTHERNIGHT από τη Βαρσοβία σχηματίστηκαν το 2000 από τους Deimos (κιθάρες) και Gabriel (μπάσο), ενώ αργότερα προστέθηκαν τα μέλη Berith (τύμπανα) και Freya (φωνητικά) και επιτέλους, κυκλοφορούν τον πρώτο και ομώνυμο δίσκο τους με την ταμπέλα της Locomotive Records. Αδυνατώ να περιγράψω τι ακριβώς παίζουν, αλλά μουσικά στέκονται ανάμεσα στο gothic metal και το progressive, ενώ έχουν και κάποια ατμοσφαιρικά περάσματα.

Η φωνή της Freya είναι αρκετά καλή και περισσότερο αισθησιακή, θυμίζει κάτι ενδιάμεσο των καθαρών φωνητικών της Otep και της Christina Scabbia. Σίγουρα αποτελεί πλεονέκτημα των Mothernight (= Νυχτομάνας?) καθώς δένει πολύ ωραία με τη μουσική και προσθέτει την ευαισθησία που τα αντρικά φωνητικά θα της στερούσαν. Η παραγωγή είναι κατάλληλη, κάτι αξιοπρόσεχτο, αφού την έχουν αναλάβει μόνοι τους.

Το ''Mothernight'' album έχει σκοτεινή ατμόσφαιρα λόγω των αργόσυρτων μελωδιών του, παράξενα ηλεκτρονικά samples, progressive κιθάρες και σε κάποια κομμάτια χρησιμοποιεί παραδοσιακά όργανα (όπως στο εκπληκτικό ενορχηστρωμένο ''Ressurect Me''), αποκλίνοντας έτσι από το καθαρόαιμο metal.

Π.χ ξεκινάει με το πιασάρικο ''My Pain'', αλλά όταν ακούς την εισαγωγή του τρίτου κομματιού (''Another Chance?'') που θυμίζει Tool καταλαβαίνεις ότι δεν πρόκειται για μπάντα που γράφει τραγούδια για να περάσει η ώρα. Δεν πρόκειται σίγουρα για κλασικό αριστούργημα, αλλά η ποικιλομορφία του σε συνδυασμό με το συναισθηματισμό του δεν θα σε αφήσει αδιάφορο. Οι οπαδοί του gothic και του ατμοσφαιρικού/progressive ήχου θα γοητευθούν.

7,5