Επηρεασμένος από την ακρόαση του νέου album των MORGANA LEFAY, θα ήθελα να αναφερθώ στην επιδραστικότητα που έχουν οι MESHUGGAH στην σύγχρονη metal σκηνή. Είναι απορίας άξιον, το γεγονός ότι ενώ η εν λόγω group-άρα λαμβάνει τον μέγιστο βαθμό σεβασμού από σχεδόν όλα τα μεγαθήρια της μουσικής μας, σε πολλές χώρες (όπως και στην Ψαροκώσταινα) αποτελεί μουσικό “άβατο” και δύσκολο έως ακατόρθωτο άκουσμα. Καλό θα ήταν, όλοι αυτοί που καυχιούνται ότι ασχολούνται με την προοδευτική μουσική, να δώσουν την απαιτούμενη προσοχή στους Σουηδούς.
Πίσω στο θέμα μας, στο νέο album των MORGANA LEFAY, με τίτλο “Aberrations of the Mind”, το οποίο μου άρεσε, αν και θα ήθελα η home made παραγωγή να αναδεικνύει λίγο περισσότερο τις πολύ καλές συνθέσεις που ετοίμασαν οι Σουηδοί metallers (πάντα δυσκολευόμουν να τους κατατάξω). Προς Θεού, δεν είναι κάτω από τα γνωστά υψηλά standards μου, αλλά αυτός ο κλασικός Σουηδικός ήχος (ειδικά στις κιθάρες) με κάνει να φτερνίζομαι.
Το “Aberrations of the Mind” χαρακτηρίζεται από τον ήχο των MESHUGGAH στις κιθάρες, κάτι αρκετά παράξενο για μια κλασική-τυπική-safe μπάντα όπως οι MORGANA LEFAY. Μην φανταστείτε στριμμένα άρρυθμα riffs και δαιδαλώδεις δομές. Η μελωδία παραμένει το κύριο συστατικό του ήχου του σχήματος, όπως και τα πολύ χαρακτηριστικά φωνητικά του Charles Rytkonen. Άρα οι οπαδοί των power (λέμε τώρα) στιγμών της μπάντας ας μείνουν ήσυχοι. Απλά θα πρέπει να συνηθίσουν τον industrialize ήχο που υιοθετούν. Εφόσον το peak της έμπνευσης επήλθε με το θρυλικό “Sanctified” δεν μπορώ να βάλω παραπάνω από…
7.5
