Μια μ#%$κία είναι ο νέος δίσκος των KINGDOM COME!

Έχοντας μείνει από την αρχική τους σύνθεση μόνο ο τραγουδιστής τους, Lenny Wolf, προσπαθεί να πάρει όλη τη μπάντα στα χέρια του (εκτός από τα φωνητικά, παίζει όλα τα όργανα και επίσης έχει αναλάβει την παραγωγή). Το αποτέλεσμα; Πλήρως απογοητευτικό… Ο ήχος τους έχει παρεκκλίνει πολύ από το ξέφρενο, αμερικάνικο, poser heavy των τριών πρώτων album πoυ τους καταξίωσαν.

Οι ταχύτητες έχουν μειωθεί, οι συνθέσεις είναι αδιάφορες και βαρετές, τα φωνητικά του Lenny Wolf αρκετά χαλαρά και μονότονα και η παραγωγή θα ταίριαζε μόνο σε industrialιζέ συγκρότημα λόγω του υπερβολικά ψηφιακού-πλαστικού ήχου. Εντύπωση μου προξένησε το κομμάτι ''Bon Scott'', το οποίο αναφέρεται, προφανώς, στον αείμνηστο frontman των AC/DC, όπου ο Lenny προσπαθεί ν' ακουστεί σαν και αυτόν ενώ κάποια riffs θυμίζουν τους Αυστραλούς. Υπάρχουν συμμετοχές στο ομώνυμο τραγούδι από τον Eric Forster (ο οποίος συμμετέχει, επίσης, και στα ''Perfect Citizen'' και ''Get It On'') ενώ και οι Hendrik Thiesbrummel - πιάνο και ο Hagen Kuhr- τσέλο δίνουν μια νότα κοινότυπης διαφοροποίησης.

Όσον αφορά το εξώφυλλο, δεν πρέπει και να το φιλοσόφησε πολύ το θέμα, αφού είναι γελοίο (η κοπελιά κορμάρα δεν αντιλέγω, αλλά εξώφυλλο με ζωνούλα ''Kingdom Come'' μοιάζει φτηνιάρικο, όταν άλλοι έχουν πίνακες ζωγραφικής ή έργα του Travis Smith). Οφείλω να σημειώσω ότι δεν είμαι και η μεγαλύτερη οπαδός του μελωδικού hard rock και συνεπώς, η στροφή προς αυτόν τον ήχο που έχουν κάνει οι ΚΙNGDOM COME την τελευταία δεκαετία με βρίσκει αντίθετη. Ίσως κάποιος άλλος να το εκτιμούσε περισσότερο, αλλά εγώ του βάζω μόνο...


3.5