2ος Παγκόσμιος Πόλεμος. Τοποθεσία: Ρωσία. Πόλη: Λένινγκραντ. Οι Γερμανοί προσπαθούν να την κατακτήσουν και η πολιορκία συνεχίζεται. Θάνατος, απόγνωση, ματαιοδοξία, θάρρος, μίσος, χάος… ένα ημερολόγιο αφηγείται την καταστροφή… και μέσα από όλα αυτά ένας death metal ύμνος ξεπηδάει!
Ας αρχίσουμε κάπως διαφορετικά… οι DARK LUNACY είναι κρίμα και άδικο που δεν ανήκουν σε μια από τις μεγάλες εταιρίες του χώρου, όπως είναι η Nuclear Blast για παράδειγμα, ή η Century Media. Μια μπάντα που από το 1997 και το πάρα πολύ καλό ντεμπούτο της ”Devoid” συνεχίζει να δουλεύει και με έναν ακόμη πάρα πολύ καλό δίσκο μέχρι σήμερα (”Forget-Me-Not” - 2003) δεν κολλάει και εξελίσσεται και παράγει μουσική που σε κολλάει στον τοίχο.
To τρίτο άλμπουμ των Ιταλών, ”The Diarist”, είναι concept και ασχολείται με την πολιορκία του Λένινγκραντ. Και η μεγάλη μαγκιά των Παρμεζάνων είναι ότι κατάφεραν να αποδώσουν το συναίσθημα των όσων διαδραματίζονται. Με εμφανή αλλαγή στη μουσική τους την έλλειψη βιολιού, κάτι που τους έκανε και ξεχώριζαν, και την αντικατάστασή του από πλήκτρα και διάφορους ήχους, οι DARK LUNACY προχωράνε ακόμα ένα βήμα παραπέρα και το ιδιόμορφο death metal τους με Σουηδικές ρίζες γίνεται ακόμα πιο θεατρικό και δραματικό. Πραγματικά μοναδικοί σε αυτό που κάνουν. Παράξενα θέματα με χωρωδίες, εκπληκτικά instrumental σκιρτάκια, θεατρικά εκφραστικά γυναικεία φωνητικά σε καίρια σημεία και επιθετικό riffing με τρομερή έμπνευση.
”Aurora”, “The Diarist”, “Snowdrifts”, “On Memory White Sleigh” (στα Ρώσικα, ως φόρος τιμής στην αντίσταση των Ρώσων κατά των Γερμανών), “The Farewell Song” είναι απλά κομμάτια που πολλές άλλες πιο γνωστές και διάσημες death metal μπάντες και άλλες που απλά «σπρώχνονται» πολύ θα ήθελαν να γράψουν! Βάλτε σε ένα καζάνι τους ΑΤ ΤΗΕ GATES, DARK TRANQUILLITY, IN FLAMES (τους παλιούς καλούς) και ό,τι άλλο καλό Σουηδικό, προσθέστε θεατρικότητα και δραματική διάθεση και έχετε έναν από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς! Dramatic death metal… ίσως πιο βαρύ από τους προκατόχους του, αλλά πάντα μοναδικό. Υπόκλιση…
9
