Τί έχει λείψει απο την Ελληνική metal σκηνή τα τελευταία χρόνια; Πιο συγκεκριμένα, απο τότε που μεσουρανούσαν μπάντες όπως οι ROTTING CHRIST και οι SEPTIC FLESH; Μα φυσικά η μεγάλη μπάντα που ίσως μπορεί να πάρει απο το χεράκι την κακομοιριά και τη μιζέρια του Ελληνικού metal (όχι ως προς τις μπάντες... μην παρεξηγηθώ) και σταματήσουμε να είμαστε οι τελευταίοι της Ευρώπης.
Το 4ο κατα σειρά άλμπουμ των FIREWIND, “Allegiance”, είναι πραγματικά σπουδαίο. Με 2 αλλαγές στη σύνθεσή τους, και ουσιαστικότατες όπως φαίνεται, ο Gus G. και η παρέα του τα δίνουν όλα. Τόσο συνθετικά όσο και παικτικά. Αλλαγές; Στα φωνητικά, τη θέση του πολύ καλού Chity Somapala, πήρε ο εκπληκτικός Apollo Papathanasio (MEDUZA)! Ο τύπος έχει μια απο τις καλύτερες φωνές που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια και δίνει στα κομμάτια της μπάντας την κατάλληλη τελική πινελιά. Και στα τύμπανα... ο «Έλληνας» πλέον, Mark Cross (δε νομίζω να θέλετε συστάσεις) που με το ουσιαστικότατο παίξιμό του, «γεμίζει» τις συνθέσεις.
Συνθετικά η μπάντα αφήνει στην άκρη το πολύ power των προηγούμενων δουλειών τους (όχι και τελείως βέβαια) και προσθέτει μελωδία και «πιασάρικα» ρεφραίν και σημεία, δημιουργώντας ένα ελκυστικότατο μείγμα μελωδικού power metal. Με τα “Allegiance”, “Falling To Pieces”, “Breaking The Silence” (το καλύτερο προσωπικά) και “Before The Storm” να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή και τα υπόλοιπα με εξαίρεση 2-3 να ακολουθούν απο κοντά, το “Allegiance” κερδίζει τον ακροατή. Άμεσο, μελωδικό, «πιασάρικο», δυναμικό και με παραγωγή... αντάξια το λιγότερο των συνθέσεων.
Ήδη στην Ελλάδα πουλάει... στο εξωτερικό οι ανταποκρίσεις είναι κάτι παραπάνω απο καλές. Ίσως είναι η στιγμή να καλωσορίσουν όσοι δεν τους ήξεραν, την καλύτερη μπάντα της Ελλάδας αυτήν την εποχή. Καταπληκτική δουλειά (με ελάχιστα ψεγάδια), η οποία αν δεν έκανε μια μικρή «κοιλιά» μετά το 7ο κομμάτι θα ήταν αριστούργημα και που θα τους δώσει τεράστια ώθηση. Συγχαρητήρια παιδιά... πάντα τέτοια!
8
