17 χρόνια πέρασαν… δάκρυα συγκίνησης μουσκεύουν τα μάγουλα μου… οι SURVIVOR επέστρεψαν με νέο δίσκο, ονόματι “Reach” και μάλιστα με τον Jimi Jamison στα φωνητικά! Έχουμε και λέμε… 12 ολοκαίνουργια κομμάτια… το ένα χειρότερο απo το άλλο! Kαι μην μου πείτε ότι δεν το περιμένατε…
Τώρα καταλαβαίνω γιατί ονομάζονται SURVIVOR! Eίναι πραγματικός άθλος, κάτι σαν το ομώνυμο reality δηλαδή, το να ακούσεις μονοκοπανιά δίσκο της μπάντας. Εντάξει, το παραδέχομαι ότι και μένα μου αρέσει το “Eye of the Tiger”, αλλά έχουν περάσει καμία 25-αριά χρόνια από τότε και εκτός των άλλων το κομμάτι είχε σαν βασική θεματολογία την ψυχολογία ενός φτωχού και κατατρεγμένου boxer. Συγνώμη, αλλά σε ολόκληρο το νέο τους album βρήκα μόνο κομμάτια ταυτισμένα με την ψυχολογία της γυναίκας του boxer!!!
Όπως καταλάβατε, ο νέος δίσκος-comeback των SURVIVOR δεν μου άρεσε καθόλου, για αρκετούς λόγους. Καταρχήν πάντα με ενοχλούσε η pop προσέγγιση της rock μουσικής, κάτι το οποίο συνέβαινε κατά κόρον με την εν λόγω, επιτυχημένη κατά τα άλλα, μπάντα. Οι SURVIVOR φαίνεται ξεκάθαρα ότι προσπαθούν να δημιουργήσουν έναν ανάλαφρο και ραδιοφωνικό δίσκο, όμοιο με αυτούς που έκαναν πάταγο στα 80s. Αυτό, βέβαια, δεν πρόκειται να ξανασυμβεί, διότι εκτός του ότι η rock μουσική έχει προοδεύσει, επιπλέον ο χώρος του μελωδικού rock βρίσκει μοναδική δίοδο δημοσιότητας μέσω special radio shows, που και αυτά δυστυχώς παίζουν μουσική παραγόμενη εντός των προηγούμενων δεκαετιών.
Οφείλω να ομολογήσω ότι ο ήχος είναι τέλειος και η φωνή του Jimi σε άριστα επίπεδα. Mοιάζει σαν να μην πέρασε μια μέρα από τις παλιές ένδοξες μέρες. Εννοείται ότι στο album δεν θα ακούσετε riffs και dirty groove (εδώ γελάμε), παρά μόνο συνεχείς, ανέμπνευστες διανθήσεις με πιάνο, πλήκτρα και ακουστικές κιθάρες προκαλώντας, έτσι, σε μένα και άλλους ομοϊδεάτες αναγούλιασμα απo την γλυκαμάρα. Ακούστε τα “The Rhythm of Love”, “Half of my Heart”, “Talkin’ Bout Love”, “Seconds Away” και θα καταλάβετε επακριβώς τι εννοώ. Μοναδική σανίδα σωτηρίας το κομμάτι “Fire Makes Steel” που ξεχωρίζει από την γλυκανάλατη σούπα, μέσα στην οποία παραλίγο να πνιγώ…
Οι μέρες που μπορούσαν να φτιάχνουν το κατάλληλο soundtrack για αγώνα box έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Το μόνο άθλημα το οποίο είναι ικανοί πια να ντύσουν με την μουσική τους είναι το καλλιτεχνικό πατινάζ…
3
