Καινούριο ΕVERGREY μας ήρθε και ομολογώ ότι το πήρα κυρίως λόγω περιέργειας (σ.Α.: για να δείτε πόσο ύπουλα φέρονται στον καϋμένο αρχισυντάκτη τους...). Είχα ακούσει κάποια κομμάτια τους πριν κάποια χρόνια, αλλά δεν μπορώ να πω ότι μου είχαν κάνει αίσθηση… μάλλον το αντίθετο…!

Το “Monday Morning Apocalypse” λοιπόν ήρθε να μου αλλάξει γνώμη μέσα σε πάνω κάτω 35 λεπτά (κάπου εκεί είναι η συνολική διάρκεια). Με μια τρομερή ατμόσφαιρα, μουντίλα, μαυρίλα και άλλα συναφή ωραία καλοκαιρινά πράγματα πρέπει να πω ότι ο δίσκος είναι ό,τι πρέπει για εκδρομή στην παράλια μετα της EVERGREY δημιούργησαν ένα φοβερό δίσκο, που πιστεύω ότι θα εντυπωσιάσει και τους οπαδούς τους, αλλά και αρκετούς από τους υπόλοιπους από εμάς που δεν τους ακούγαμε πιο πριν.

Αυτό που κυριαρχεί στο δίσκο είναι μια διάσπαρτη απαισιοδοξία… στην προκαλούν τα κομμάτια χωρίς καν να ξέρεις τί λένε. Είτε λόγω των συνθέσεων, είτε λόγω της πολύ καλής και ταιριαστής παραγωγής (μουντή και αρκετά ξερή), τα κομμάτια δημιουργούν συναισθήματα από το πρώτο μέχρι το τελευταίο. Πάρα πολύ καλά και τα φωνητικά που τις περισσότερες φορές πιο πολύ απαγγέλλουν πάρα τραγουδούν δίνοντας με την χροιά τους το κάτι παραπάνω.

Ξεχωρίζουν άνετα το πολύ καλό εναρκτήριο “Monday Morning Apocalypse” και το “In Remembrance” ενώ όλα τα υπόλοιπα βρίσκονται στα ίδια πολύ υψηλά επίπεδα. Άντε να τους δούμε και Ελλάδα


8