Συζήτηση 2 φλώρων:
Α: People like, people like, people like, people like... Hey you! Θα αγοράσεις το καινούριο CD των BACKYARD BABIES;
Β: BACKYARD BABIES; Ποιοι είναι αυτοί;
Α: Έλα ρε συ! Η μπάντα του Dregen, πρώην κιθαρίστα των HELLACOPTERS
Β: Ωχ ναι τους ψιλο-ξέρω! Για βάλε να ακούσουμε
*Στεροφωνικό* “People like, people like, people like...”
Α: Ρε! αυτοί φλώρεψαν κι άλλο!..
Για φαντάσου όμως… Μου αρέσουν ακόμα… Φλώρικο HELLACOPTERS-άτο garage punk rock με AC/DC-άτες πινελιές και MTV-άδικα γλυκανάλατα refrain-άκια από τα λίγα που κυκλοφορούν αυτόν τον καιρό. Σε σημεία απίστευτα χαρούμενο και σε άλλα κομματάκι μελαγχολικό, το “People like...” είναι πιο ευκολοχώνευτο κι από αγγουροσαλάτα.
Καθαρούλικες κιθάρες και όχι ιδιαίτερα φασαριόζικο σύνολο, εμπλουτισμένο με τα πολύ όμορφα μελωδικά φωνητικά του επίσης κιθαρίστα Nicke Borg είναι 2-3 από τα πράγματα που θα συναντήσουν όσοι εξ υμών βαρέθηκαν το νταπα ντούπα και σκέφτονται σοβαρά να σπεύσουν στην αγορά αυτού του νέου πονήματος των βραβευμένων με 2 Σουηδικά Grammy Awards, BACKYARD BABIES...
Το δισκάκι αξίζει και με το παραπάνω τα λεφτά του αλλά μην ξεγελιέστε με την ύπαρξη της παρούσας κριτικής στο metal section του avopolis... Μουσικά, η μπάντα και ειδικότερα το συγκεκριμένο album της δεν είναι καν στην οριογραμμή του ακραίου ήχου αλλά σαφέστατα ούτε και pop...
Κατ’εμέ επενδύστε άφοβα αλλά αν δεν σας κάνει… Το κρίμα στον λαιμό ας…
7.5
