Ναί... δάκρυα συγκίνησης και ρίγη ενθουσιασμού διαπερνούν το κορμί μου. Τα νησιά Φερόε, ο καλύτερος πελάτης κάθε Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου, έχουν metal μπάντα και μάλιστα ικανή να υπογράψει στην Napalm Records... και όχι άδικα!
Τα «ξαδέλφια» των Βίκινγκ της Νορβηγίας έρχονται να προστεθούν σε μια λίστα σχημάτων όπως οι GLITTERTIND. CRUACHAN, παλιοί VINTERSONG, αλλά με ένα ελαφρώς δυνατότερο metal άγγιγμα. Και αυτό οφείλεται κυρίως στις κιθάρες που σε στιγμές φλερτάρουν με τους IRON MAIDEΝ, ακόμα και τους RHAPSODY στα πιο επικά σημεία. Η παραγωγή είναι «φτώχη», αλλά αυτό είναι must στο χώρο. Τα φωνητικά δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά κι αυτά προσθέτουν στο πιο «ακατέργαστο» ήχο που πρέπει και έχει το viking metal της τετράδας απο τα Φερόε.
Στιχουργικά δε χρειάζεται να πούμε πού αναφέρονται... όπως λέει και το όνομα... Tyr, ο μονόχερας Θεός. Οι στίχοι πάντως και καλοί είναι και σκοτεινοί και μαζί με την χρήση της παραδοσιακής γλώσσας της μπάντας «δίνουν» πολύ στο άλμπουμ και ταξιδεύον τον ακροατή πίσω στο χρόνο και σε ένα κόσμο φανταστικό... αγαπημένη συνήθεια για τα μέταλλα!
Φαίνεται ότι η πιο εμπορική μπάντα των Νησιών Φερόε (η οποία πουλάει και σε Νορβηγία, Λετονία κλπ) έχει βαλθεί να καταξιωθεί. Κομμάτια όπως το εναρκτήριο (και ίσως καλύτερο του άλμπουμ) “The edge”, το “Regin smidur” (“Regin the Blacksmith”), η διασκευή στο παραδοσιακό Ιρλανδικό τραγούδι “The wild rover”, το “Styrisvolurin” (“The Tiller”) και το “Ramund hin unge” αποτελούν τα κουπιά του Drakkar τους. Δεν μιλάμε για την αποκάλυψη... αλλά μια νέα ελπίδα και απο μια χώρα «δύσκολη» για metal μουσική! Καλή αρχή...
6.5
Υ.Γ. Το εξώφυλλο είναι απαράδεκτο πάντως... αυτή η εκδοχή των Άργκοναθ με Βίκινγκς... άθλιο!
