Αδέρφια μου, συλλέκτες, πουλιά… βρήκαμε κελεπούρι!!! Ήρθε η ώρα να δράσετε, να είστε έτοιμοι την κατάλληλη στιγμή και να τσιμπήσετε τούτο το δισκάκι. Δε θα στριμωχθείτε στα ταμεία, ούτε θα το μοστράρετε με περηφάνια στην παρέα σας! Αλλά το πέρασμα του χρόνου μάλλον θα σας ανταμείψει διότι το album είναι παραπάνω από απλά καλό. Η σύμπραξη του Andre Andersen (keyboards και mainman στους ROYAL HUNT) με τους τραγουδιστές Paul Laine (ex- DANGER DANGER) και David Readman (PINK CREAM 69) αποδίδει τα μέγιστα, αφού στο album συναντάμε και τις 3 μπάντες σαν αίσθηση και όχι σαν κοινότυπες κόπιες των εαυτών τους.
Θα μπορούσα να παρομοιάσω το “Three” ως το rock αδερφάκι, του project του Arjen Lucassen, ονόματι STAR ONE. Δηλαδή… Ευρωπαϊκό groove, ωραίες (σφιχτές) ρυθμικές κιθάρες, spacy πλήκτρα, διπλά φωνητικά και rock-άδικα refrain. Ό,τι πρέπει για ευχάριστες, ανέμελες βόλτες με το αμάξι... Στην Ευρώπη είμαστε, οπότε υπάρχουν και οι ενδιαφέρουσες prog εξάρσεις (“Tell Me Your Lies”), με τα γνωστά solo σε πλήκτρα που σε όλους μας αρέσουν, αλλά θα βρείτε και τυπικά euro-power metal κομμάτια (“Learning To Fly”). Αυτό που θα σας ξετινάξει, είναι τα “παλικαρίσια” φωνακλάδικα φωνητικά, αφού άλλωστε πάντα ήταν γνωστό το τεράστιο εύρος των ικανοτήτων των Laine και Readman (…μου θύμισαν εποχές που ήμουν “σχεδόν” αγέννητος… κλαψ!!!).
Πριν αρχίσετε να βαράτε… έχω να πω ότι δεν έχουμε να κάνουμε με έναν δίσκο τέλειο. Έχει αρκετές αδυναμίες που μειώνουν την αξία του. Συγκεκριμένα η αρκετά flat παραγωγή του album και 2-3 αδύναμα κομμάτια (π.χ “The Way It Goes”, “Don’t Need A Thing” ) αποσυντόνισαν την πώρωση μου και μπορεί και να έριξα και κανένα χασμουρητό με το χιλιοπαιγμένο ΒΟΝ JOVI-κό glam rock.
Αυτό που όμως θεωρώ το πιο απαράδεκτο από όλα, αδέρφια μου, συλλέκτες, πουλιά, είναι το άθλιο, κακοφτιαγμένο εξώφυλλο. Μετά κατηγορούν το Internet και τα MP3. Πώς θα κερδίσετε το μάτι ρε άνθρωποι;;;
Βάλτε τις μούρες σας…
Ζωγραφιστέ το μικρό σπίτι στο λιβάδι…
Φωτογραφίστε τα πλακάκια του μπάνιου σας…
Ειλικρινά αυτή την φορά δεν πιστεύω ότι πρόκειται για μια ακόμα παραξενιά του γράφοντος, μιλάμε για μαύρο χάλι. Δείτε το και μόνοι σας και προσπαθήστε να μην σας προδιαθέσει αρνητικά, διότι μουσικά το “Three” είναι άρτιο!
Απλά δώστε ένα φιλάκι στον βάτραχο…
7.5
