Ο κύριος Paul Sabu είναι κιθαρίστας μεγάλων stars. Βέβαια τί σχέση έχει η Madonna και η Shania Twain με την κιθάρα, πραγματικά δεν ξέρω, αλλά θα πρέπει να αναφέρουμε ότι υπήρξε και κιθαρίστας των David Bowie και Alice Cooper. Ο κύριος Sabu έχει και άλλες solo δουλείες (μάλιστα μια από αυτές λέγεται και “Lord of the strings” [σ.Α. soundtrack ταινίας του μέγιστου Γκουσγκούνη]) και εάν είναι της ίδιας ποιότητας με το ”Heartbreaker” απορώ γιατί το κουράζει το θέμα. Συγνώμη ρε φίλε, παρατάς ολόκληρη Madonna (και τα χυμώδη μπαλέτα της) για να κυκλοφορήσεις αυτή τη λαλακία;;; Ο.Κ, μπορεί το παλικάρι να θέλει να αφήσει πίσω του τις disko-μπαρούφες και να ροκάρει ξανά όπως έκανε πιτσιρικάς. Το πρόβλημα είναι ότι συνθέτει σαν πιτσιρικάς (ή και χειρότερα). Το αμερικάνικο hard rock του, άλλοτε μελωδικό και άλλοτε ψευτο-αλήτικο street rock, με επιρροές από WHITESNAKE, RAINBOW (εποχής “Difficult to Cure”) και BOSTON, είναι άκρως επιτηδευμένο και επισθοδρομικό (δηλαδή κάτι σαν την Αθηναϊκή Κομπανία για την ελληνική λαϊκή μουσική).
O Sabu, ο οποίος είναι και παραγωγός, οφείλει να του αναγνωρίζουμε τα credits μιας πολύ καλής παραγωγής, αλλά και φωνής που διαθέτει ταυτόχρονα γρέζι και νάζι. Ακόμα και σαν κιθαρίστας θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι το “έχει”. Το πρόβλημα όμως είναι, ότι εφόσον διαθέτει όλα τα εφόδια και τις βάσεις, λείπει η έμπνευση. Τι να το κάνω εγώ, ότι τραγουδάει σαν τον Coverdale ή τον Plant, όταν έχεις κλέψει τα μισά ακόρντα από τους RAINBOW;;; Όταν σε CD 10 τραγουδιών, δεν ακούω ούτε μισό λεπτό καινοτομίας και τα πάντα είναι κακές απομιμήσεις γνωστών μελωδιών και riffs;;;
Ξεχωρίζω μόνο τα “Tuff Stuff” και “Hot Flash” σαν αξιόλογες προσπάθειες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και πάλι θα ακούσετε κάτι της προκοπής. Απλά είναι ίσως οι μοναδικές στιγμές του δίσκου, που δεν με ενόχλησε η εμπορική σκοπιά απo την οποία κοιτά την μουσική του ο δημιουργός του. Δεν είναι δυνατόν να μην πάρεις χαμπάρι, μετά από τόσα χρόνια ενεργής ενασχόλησης με την μουσική, ότι οι συνθέσεις σου είναι τόσο αδύναμες. Εκτός και αν θέλεις, φίλε, να ανήκεις στα “παρατράγουδα” αυτής της σκηνής. Το CD αυτό σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να πέσει στα χέρια σας.
2
