Ώπα!!! Τα παιδιά του Quorthon (RIP)! Πραγματικά και χωρίς κανένα ίχνος ειρωνείας αν ο Quorthon είχε παιδιά αυτά θα ήταν οι FALKENBACH. Η 4η δισκογραφική δουλειά τους μου έφερε στο μυαλό τους BATHORY της εποχής του ”Blood, Fire, Death”. Oύτε εντελώς καφρίλα, ούτε και όση μελωδία υπήρχε στο “Blood On Ice”.

To official site της μπάντας δυστυχώς είναι λίγο καιρό online και δεν κατάφερα να βρω πληροφορίες για το δίσκο, ούτε για τα όσα στιχουργικά πραγματεύεται όποτε αναγκαστικά θα περιοριστώ στο να κρίνω το μουσικό μέρος τους πράγμα που με στεναχωρεί, μιας και τέτοιου στυλ μπάντες είχαν πάντα ενδιαφέροντα concept να ασχοληθούν.

Μουσικά λοιπόν, όσοι γουστάρατε τους BATHORY της epic εποχής θα την καταβρειτε (οι υπόλοιποι μπορείτε να πάτε σε κάποιο φροντιστήριο όπου θα μάθετε να εκτιμάτε τους καλούς δίσκους) και θα αναπολήσετε παλαιότερες εποχές όπου το epic ήταν βαρύ και ασήκωτο, βαρβαρικό και ειλικρινές. Εποχές όπου με μηδαμινά μέσα φτιαχνόντουσαν δίσκοι που έμειναν στην ιστορία.

Οι FALKENBACH έχουν χωρίσει τις συνθέσεις τους σε δυο κατηγόριες. Στη μία έχουμε αργόσυρτα επικά κομμάτια με καθαρά φωνητικά και αρκετά μουντή παραγωγή και από την άλλη γρήγορα κομμάτια, με αρκετά brutal και πριμαριστό ήχο. Καμία από τις δυο κατηγορίες δεν ακούγεται άσχημα, ούτε η μουντίλα ούτε το πριμαριστό, που σε άλλο είδος ίσως και να μας χάλαγε αρκετά.

Το κακό του δίσκου είναι ότι απευθύνεται σε μικρό κοινό. Όσοι αρέσκονται στο epic των BATHORY θα το εκτιμήσουν, οι υπόλοιποι μάλλον όχι, αν και θα τους πρότεινα να το ακούσουν μια φορά πριν κρίνουν εκ του ασφαλούς.

Από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου είναι τα “Heathen Foray”, “Havamal”, “Heralder” και “Skinir”


7