Καιρό έχει να πέσει στα χέρια μου δίσκος που να κινείται στα μονοπάτια του Industrial Metal. Ευπρόσδεκτο με άλλα λόγια το νέο πόνημα των DEATHSTARS με το ιδιόμορφο μιλιταριστικό goth style τους. Η μουσική τους βαριά και κλειστοφοβική με βιομηχανικές κιθάρες, πληθώρα πλήκτρων, φωνητικά να κινούνται στα κλασσικά (και βαρετά για μένα πλέον κατατόπια των FIELDS OF THE NEPHILIM, SISTERS OF MERCY κ.τ.λ.), αλλά και σε άλλες φόρμες, όπως ψιθυριστά ή στο ύφος των RAMMSTEIN στους οποίους η μπάντα χρωστάει σίγουρα πάρα πολλά.
Και εδώ ερχόμαστε στα αρνητικά της κυκλοφορίας. Η μουσική είναι πολύ καλή. Θα ξαναπώ αυτό που έχω πει πάρα πολλές φορές. Αν το αξιολογήσεις ατομικά είναι πολύ πολύ καλό. Αλλά με το βομβαρδισμό δίσκων των τελευταίων ετών και την ομοιότητα που υπάρχει μεταξύ τους δύσκολα κάτι μπορεί να ξεχωρίσει. Μπορεί να έχει καλη παραγωγή, μπορεί εκτελεστικά να είναι άρτιο, μπορεί τα πλήκτρα να γεμίζουν και προσφέρουν στην όλη ατμόσφαιρα, αλλά συγγνώμη ρε παιδιά. Προτιμώ να ακούω RAMMSTEIN. Τί να κάνουμε; Το κατέχουν καλύτερα από εσάς. Μη προσπαθείτε να τους πάρετε τα ηνία. Αφού οι τύποι είναι πιο πολλά χρόνια στην πιάτσα.
Αν εσείς θέλετε να ακούσετε κάτι παραπάνω και αν έχετε μπουχτίσει με τους RAMMSTEIN (πόσες φορές τους έχω αναφέρει έ; Αναρωτιέμαι γιατί;) τότε και μόνο τότε προβείτε στην αγορά του ”Termination Bliss”. Αυτά...
5
