Το όνομα του συγκροτήματος στην ελεύθερη ελληνική του μετάφραση είναι το εξής: “Σκοτεινότερη Πολεμική Έπαλξη Μίσους”. Τι καλά. Αναρωτιέμαι τι να παίζουν; Μάλλον όχι κάτι Progressive. Με τον τίτλο του δίσκου τους να είναι ”Satanik Annihilation Kommando” σίγουρα δεν ακολουθούν ήρεμα μονοπάτια.

Στο ντεμπούτο τους λοιπόν οι φιλήσυχοι αυτοί πολίτες επιδίδονται σε μία ανηλεή επίθεση αγνού Black Metal, και όποιον πάρει ο Βελζεβούλης. Τα δύο μέλη που αποτελούν το γκρούπ ξεδιπλώνουν μέσα σε 28 μόλις λεπτά όλο τον πλούσιο εσωτερικό τους κόσμο, προσκαλώντας μας να τους συντροφέψουμε στο δικό τους μονοπάτι πολέμου. Στιχουργικά καταφέρονται ενάντια σε κάθε λογής Ιουδαιο-Χριστιανική παράδοση. Κομπλεξικοί ή όχι λίγη σημασία έχει αφού κάτι τέτοιο εμένα με αφήνει αδιάφορο.

Στον μουσικό τομέα που βρίσκεται όλο το ζουμί, σίγουρα αφήνουν τον μέσο Blackster με το πέος στο χέρι. Διαρκές κοπάνημα από ένα πολύ καλά προγραμματισμένο drum machine (το ένα μέλος πλέον ανέλαβε τα τύμπανα, αφού βρήκαν άλλον για τις κιθάρες και είμαι περίεργος να τον δώ να παίζει τόσο γρήγορα), κλασσικά φωνητικά μέσα στο γρέτζο να εξαπολύουν κατάρες και τέλος το ισχυρότερο σημείο τους. Πολύ καλά riffs. Ναι σε σημεία ξύνουν με τον κλασσικό τρόπο, αλλά τη μονοτονία διακόπτουν κάποια απίστευτα μέρη στις κιθάρες. Αυτό από μόνο του τους ανέβασε πάρα πολύ υψηλά το συνολικό αποτέλεσμα. Το γεγονός ότι δεν έχουν την κλασσική τζιτζικέ παραγωγή είναι ένα πολύ θετικό στοιχείο επίσης. Βέβαια μη περιμένετε τον τελειότερο των ήχων, αλλά για τους εξοικειωμένους δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα, το αντίθετο μάλιστα.

Καινούριο γκρουπ, καινούρια κυκλοφορία, σωστή δουλειά. Άρα...


8.5