Μπορεί αυτή να είναι η τρίτη δουλειά των Σουηδών CARPTREE, για εμένα όμως είναι η πρώτη φορά που έρχομαι σε επαφή με τη μουσική τους. Και μπορώ να πώ ότι ίσως θα ψάξω και τις 2 προηγούμενες κυκλοφορίες τους...
Μάλλον φταίει ο χειμώνας που έρχεται σιγά σιγά, ίσως το ψιλοκρύο των πρωινών ωρών, ό,τι και να ‘ναι πάντως, μετά τους SIEGES EVEN, ακόμα ένα prog rock σχήμα με «ταξιδευτική» μουσική μου αφήνει πολύ καλές εντυπώσεις. Το ”Man Made Machine” λοιπόν είναι το νέο επίτευγμα της δυάδας που αποτελεί τους CARPTREE. Βέβαια το φάντασμα των ύψιστων PINK FLOYD πλανάται καθ’ όλη τη διάρκεια του δίσκου, με τις αναφορές της μπάντας στους άρχοντες του χάους να είναι κάτι παραπάνω απο εμφανείς. Θέλετε μέσω των δεύτερων-τρίτων φωνητικών και τη χρήση τους, θέλετε μέσω των εναλλαγών της μουσικής τους; Απο όποια μεριά κι αν το δείτε, οι CARPTREE φέρνουν στο νού τους PINK FLOYD, μέσα φυσικά απο το πρίσμα της εποχής μας, αλλά και αρκετών προσωπικών τους στοιχείων. Ποιά είναι αυτά; Βασικά τα φωνητικά του Niclas Flinck καθηλώνουν. Δραματικά, ποιητικά και αυτά που θα έπρεπε να έχει ένας δίσκος που θέλει να «μαγέψει» τον ακροατή και να τον βάλει για τα καλά στο κλίμα του. Επίσης το πιάνο και τα πλήκτρα του Carl Westholm… και κυρίως το πιάνο... ο άνθρωπος είναι εκπληκτικός! Απλές μικρές μελωδιούλες που «στοιχειώνουν» το άλμπουμ και το μυαλό του κακόμοιρου ακροατή που ακούει αυτό το άλμπουμ βράδυ με ελάχιστο φωτισμό.
Μόνο αρνητικό της κυκλοφορίας είναι ότι δεν είναι για όλες τις ώρες φυσικά. Και η κούραση μετά τα μισά του δίσκου κάνει την παρουσία της. Χωρίς όμως να βαριέσαι... απλά κουράζεσαι λιγάκι. Αν είχε το κάτι παραπάνω μετά τα μισά θα μιλάγαμε για εκπληκτική δουλειά. Χωρίς αυτό ωστόσο να της κόβει πάρα πολύ απο το τελικό αποτέλεσμα...
7.5
